ว่าด้วยเรื่อง "ศาลเจ้าที่" บ้านสวน เป็นความเชื่อส่วนบุคล โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
จะด้วยอะไรก็ตามแต่ ผมไม่ถือว่าเป็นเรื่องของโชค ที่ได้ที่บ้านสวนมา...หลังจากที่เราตัดสินใจอยากซื้อที่สักผืนมากกว่าที่จะเลือกรถยนต์สักคัน ในแต่ละวันหลังเลิกงานผมก็จะตระเวนไปรอบๆที่ทำงาน
โดยตั้งเป้าหมายไว้ว่า จะซื้อที่รัศมีไม่เกิน 5 กม. จากที่ทำงาน ตระเวนดูไปเรื่อยอยู่หลายเดือนก็ยังไม่พบที่ถูกใจ มีอยู่ที่นึงที่คิดว่าอยากได้
และเขาก็ประกาศขาย พอโทรสอบถามปรากฏว่าไม่แบ่งขาย ขายเป็นแปลงใหญ่ 30 กว่าไร่ ใครจะมีปัญญาซื้อละครับพี่น้อง
ผ่านมาหลายเดือน บังเอิญช่วงพักเที่ยงวันหนึ่งเธอได้ไปนั่งกินข้าวกับรุ่นพี่ที่ทำงาน พอเธอเล่าให้ฟังว่าอยากได้ที่
"ลองไปดูสิ แถวๆบ้านพี่มีอยู่แปลงหนึ่งที่เจ้าของเขากำลังประกาศขาย"
บ้านรุ่นพี่คนนี้อยู่หมู่บ้านหนึ่งที่ห่างที่ทำงานราว 5 กม. พอดี ลงตัวอะไรอย่างนี้
ไม่รอช้า สองสามวันหลังจากนั้นผมชวนเธอไปดูที่ โดยแฟนของรุ่นพี่คนนั้นอาสาพาชม
แกพาบุกป่าฝ่าดงหนามไปจนสุดภู(กะลามะพร้าวผ่าครึ่ง) "ไหนล่ะที่" ผมถามไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าได้เข้ามาอยู่ในที่บ้านสวนแล้ว
หลังจากนั้นอีกหลายวันผมได้มายืน ณ จุดนั้นเพียงลำพัง ครุ่นคิดอะไรบางอย่าง เรื่องที่พี่รูมเมทพูดกับผมเมื่อตอนเช้า...
"น้องจะซื้อที่ไหม ถ้าไม่เอาพี่ว่าจะเอานะ พี่ไปดูแล้ว แต่ถือว่าน้องไปดูก่อนพี่เลยถาม กลัวเสียน้ำใจกัน"
การซื้อที่บ้านสวนผ่านไปได้ด้วยดี ติดอยู่แค่ว่าต้องทำเป็นสัญญาและพินัยกรรม เนื่องจากอีก 3 ปีถึงจะโอนกรรมสิทธิ์ได้
เย็นวันที่ซื้อขายที่ เราไปกินข้าวเย็นที่บ้านรุ่นพี่คนที่แนะนำ
"ไม่ใช่เราหรอกเป็นคนเลือกที่ แต่เจ้าของเขาต่างหากที่เป็นคนเลือกเรา" พี่กล่าวกับเรา
แกบอกว่าจริงๆแล้วเจ้าที่แถวนั้นแรงทีเดียว อ้าวแล้วทำไมพึ่งมาบอกกันตอนนี้เนี่ย
สาเหตุที่ตัดสินใจซื้อเป็นเรื่องของ
"ความรู้สึกล้วนๆ" เธอฝันว่าได้เป็นเจ้าของที่ผืนนั้น หลังจากไปดูมาได้หลายวัน
ผมไม่ฝันอะไรทั้งสิ้น (ไม่มี sense เรื่องนี้) ผมแค่ไม่รู้สึกอึดอัดอะไรเวลาอยู่ที่ตรงนั้น(ตอนไปดูวันแรกกับตอนไปคนเดียว อยู่จนมืดค่ำ)
การเดินทางไปทั่วทิศหลายปีที่ผ่านมา ทั้งไปเป็นหมู่คณะ สองสามคน หรือเพียงลำพัง
อย่างน้อยก็สอนให้ผมรู้ว่า ที่ไหนควรอยู่นาน ที่ไหนไม่ควรอยู่นาน หรือแม้แต่ที่ไหนควรเฉดหัวตนเองออกมาให้เร็วที่สุด
แต่ก็เป็นแค่ความรู้สึกส่วนตัวเท่านั้น
ที่บ้านสวนในหนแรกไม่ได้ให้ความรู้สึกสบายปลอดโปร่ง แต่ก็ไม่ได้ทำให้รู้สึกอึดอัด...
เมื่อไม่มีอะไรขัดข้องกัน เราจึงตัดสินใจซื้อที่ด้วยความฝันและความรู้สึก
"เถ้าสู่เถ้า ธุลีสู่ธุลี ข้าฯเป็นเพียงผู้ผ่านมา และได้ครอบครองผืนดินชั่วคราวในภพนี้ ข้าฯตั้งใจไว้ว่าจะพัฒนาที่ผืนนี้ไปในทางที่ดี
หากรบกวนหรือไม่ถูกกาละเทศะเรื่องใดขอให้อภัยด้วย" ผมอธิษฐานแล้วค่อยๆปล่อยดินในกำมือให้ร่วงหล่นลงที่เดิม
ไม่มีใครสอนหรือบอกกล่าวว่าต้องทำอย่างนี้ ไม่รู้ด้วยว่าถูกหรือไม่ ผมแค่คิดว่าอยากทำอย่างนี้เฉยๆ
เรื่องประหลาดที่ 1 แบคโฮ พัง2 ครั้ง
ครั้งแรกตอนปรับที่รถมาเสียที่หน้าสวนพอดี จอดซ่อมอยู่นานไม่มีทีท่าว่าจะเสร็จ ผมไม่รู้จะทำอย่างไร
ฉุกคิดขึ้นมาได้ว่า หากคิดว่าเราเป็นเด็กและผู้อยู่ที่นี่ภพอื่นเสมือนผู้หลักผู้ใหญ่ จะทำอะไรควรบอกกล่าวท่านไม่ใช่ให้ท่านนึกรู้เอาเอง
ไวเท่าความคิด ใช้วิธีเดิมจากตอนได้ที่วันแรก กำดินอธิษฐาน หลังจากนั้นไม่นาน แบคโฮซ่อมเสร็จ วันนั้นทั้งวันทำงานลุล่วงโดยดี
ครั้งที่ 2 ตอนขุดสระ ไม่จำเช่นเดิมปล่อยให้ท่านนึกรู้เอาเอง ผลที่ได้ขุดสระเสร็จครึ่งหนึ่ง จู่ๆ ตีนตะขาบด้านหนึ่งก็หลุดออกเฉยๆ โชคดี
ที่ผมวิ่งไปบอกคนขับเลยหยุดรถได้ทันท่วงที งานเข้าต้องตามคนมาซ่อมหลายคน แล้วผมก็นึกขึ้นได้ ตรูยังไม่ได้บอกเจ้าที่นี่หว่า
สูตรเดิมครับพี่น้อง กำดินอธิษฐาน จากนั้นไม่นานก็ซ่อมเสร็จและทำงานอย่างลุล่วง
มีแถมอีกคือขัดพื้นไม้บ้านสวนเพื่อจะลงสี ตอนนั้นมีศาลแล้วผมแค่ยกมือไหว้กลายๆแล้วกล่าวบอกในใจแบบรวกๆ ผลคือสายขัดขาดไปสองรอบ
ลงไปซื้อรอบที่สาม ผมเลยจุดธูปอธิษฐานบอกที่ศาล(หลังจากตั้งศาลผมจึงเลิกใช้วิธีกำดินอธิษฐาน) ผลคือทำงานจนลุล่วงอีกหน
ผมจึงได้ข้อสรุปสำหรับ 3 เหตุการณ์นี้คือ "เจ้าที่ไม่ชอบเสียงดัง" ครับผม
เรื่องประหลาดที่ 2 ความฝันของเธอคืนหนึ่งเรามานอนกางเต๊นท์รับลมหนาวกับสองต่อสอง
คืนนั้นผมนอนกระสับกระส่ายทั้งคืน(อย่าคิดลึกนะ
) นอนยังไงก็ไม่หลับ
ไปหลับเอาตอนเกือบเช้า ตื่นมาเธอเล่าให้ฟัง ฝันว่ามีคนมาบอกหากมานอนที่นี่ให้หันหัวไปทางนี้ แล้วก็ชี้ให้ดู (ทางทิศเหนือ) ผมเลยเหมารวมว่าสามารถนอนหันหัวได้สองทางสำหรับบ้านสวนคือ ทิศเหนือและตะวันออก จากนั้นหากใครต่อใครมานอนค้างที่บ้านสวนผมจะกำชับไว้เสมอ
เรื่องประหลาดที่ 3 ความฝันของผู้มานอนค้างที่บ้านสวนปีนั้นมีฝนดาวตก มีสมาชิกนับสิบคนมานอนค้างดูฝนดาวตกที่บ้านสวน ไม่มีเหตุการณ์ผิดปรกติใดๆ(หากมีผู้อื่นมานอนค้างที่บ้านสวน ผมต้องมาจุดธูปบอกกล่าวทุกครั้ง) มีรุ่นพี่คนนึงฝันว่าเหมือนมีคนมากมายมาชุมนุมกันบนที่บ้านสวน เด็กๆวิ่งเล่นไปมาอย่างสนุกสนาน(ในฝัน)
ในฝันรุ่นพี่บอกว่าบรรยากาศไม่ได้เป็นไปในทางอึดอัด...
เรื่องประหลาดที่ 4 เหตุให้ตั้งศาลเจ้าที่บ้านสวนเธอป่วย ถึงขนาดต้องนอน รพ.เป็นสัปดาห์ จู่ๆก็เป็นขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ
ปวดตามเนื้อตามตัวทั้งร่างกาย...
หมอบอกว่าอาจเป็นอาการเกี่ยวกับโรคหัวใจชนิดหนึ่ง
แม่ของเธอจึงให้คนทรงแถวบ้าน(บ้านเิกิดของเธอ) เข้าทรงดู
คนทรงบอกว่า... เจ้าที่อยากได้ศาล
ซื้อที่ได้หลายปีแล้ว จนกระทั่งทำบ้านสวน ผมยังไม่เคยมีความคิดว่าจะตั้งศาล
คนทรงบอกว่า เจ้าที่ระบุชัดเจนว่าอยากอยู่ตรงไหน
คนทรงไม่เคยมาที่บ้านสวน
แต่บอกพิกัดได้อย่างชัดเจนราวกับเคยมาเห็นกับตา
ผมไม่อยากจะคิดว่ามันเกี่ยวข้องกับอาการป่วยของเธอ แต่เพื่อความสบายใจของหลายฝ่าย
ผมเองจึงไม่ขัดข้องอันใด
จึงเป็นที่มาของ "ศาลเจ้าที่บ้านสวน"
ปล.1 เมื่อหมอวินิจฉัยโรคได้ถูกต้องเร็ว ทำให้การรักษาไปถูกทาง อาการของเธอจึงค่อยๆดีขึ้น
ปล.2 แม่ของเธอไปหาคนทรงหลายที่ น่าแปลกที่ได้ข้อสรุปคล้ายๆกัน
เรื่องประหลาดที่ 5 งานเลี้ยงวันออกพรรษาหลายปีมาแล้วที่ผมงดเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ตอนเข้าพรรษา
ไม่ได้อยากทำตามกระแสอะไร แค่อยากรู้ว่า เราจะควบคุมจิตใจเราได้หรือเปล่า แค่นั้น
ออกพรรษาเมื่อปีก่อน จริงๆแล้วชวนเพื่อนร่วมงานที่สนิท 2-3 คน ขึ้นไปซัดเบียร์กันสักลังบนบ้านสวน
หลังจากคืนนั้น ผมมานับคนที่ขึ้นไปอยู่ที่ราวๆ 40 คนได้
กลายเป็นงานเลี้ยงขนาดย่อมอย่างเลี่ยงไม่ได้
ทั้งคืนมีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้น 3 ครั้ง กับคนๆเดียว ซึ่งผมกับเขารู้กันแค่ 2 คน (ณ ตอนนั้น) เนื่องจากไม่อยากให้ใครแตกตื่นมากนัก
1. เขาเห็นเงาสะท้อนของผู้หญิงจากกระจกรถยนต์ ทีแรกเขาคิดว่าเป็นใครบางคนที่ไปร่วมงาน
แต่เงาสะท้อนที่เขาเห็นกลับค่อยๆ สูงขึ้น สูงขึ้น... เมื่อเขามองไปยังที่เกิดเหตุก็ไม่เจอใคร มีเพียงต้นกล้วยตานีที่สั่นไหวตามแรงลม
"อย่าพึ่งพูดให้ใครฟัง" ผมบอกเขา
2.ตุ๊กแกหล่นใส่หัวรุ่นพี่คนหนึ่งที่นั่งล้อมวงบนชานบ้านสวน หลังจากนั้นมันก็วิ่งเข้าไปในห้อง ไม่รู้ว่าทำไมเขาวิ่งตามไป แล้วจับมันออกมาได้
"ผมไม่ได้จับ จริงๆแล้วมันกระโดดลงมาจากเสาให้ผมจับต่างหาก" เขาบอกผม
"อย่าพึ่งพูดให้ใครฟัง" ผมบอกเขาอีกคำรบ
3.ประตูบ้านสวนปิดเอง เป็นเวลาเก็บข้าวของเลิกงาน เหลือคนอยู่ไม่กี่คน เขาเข้าไปปิดหน้าต่างแล้วประตูบ้านสวนก็งับปิดเสียงดัง
ทั้งๆที่ไม่มีลมเวลานั้น
ทุกคนต่างเข้าใจว่าเขาเป็นคนปิดประตู...
"ผมกำลังจะเดินออกไปแล้วประตูก็งับเองว่ะ" เขาบอกกับผม
ปล. หวยใต้ดินงวดนั้นมีคนถูกหลายคน เนื่องจากตีเลขตุ๊กแกรวมกับอายุคนที่ตุ๊กแกหล่นใส่หัว งวดต่อมาเลขท้ายสองตัวคือเลขทะเบียนบ้าน
กินแห้วเช่นเคยกับเรื่องนี้ เพราะผมไม่ค่อยมีดวงนัก
เ
รื่องประหลาดที่ 6 ... กำลังรออยู่ว่าใครจะอาสาเป็นคนต้นเรื่อง
