สวนหมากเติมใจ เติมเต็ม เติมฝัน เติมพลัง เติมชีวิต "เติมใจ"

[นายเติมใจ]

ขออณุญาตุ ซักกระทู้นะครับ
เกิ่นไว้ก่อนเลยนะครับ ว่าคำบางคำอาจจะไม่ถูกต้องตามหลักภาษา หรืออาจจะขัดสายตาบางท่าน ก็ต้องขออภัยนะครับ ขออนุญาตุ ระบายตามสไตย์ ของตัวเองแล้วกันครับ อยากให้อ่านแบบเปิดใจแล้วกันนะครับ

ที่มาที่ไปของกระทู้ก่อนนะครับ แรกๆก็มอ่านเพื่อหาความรู้ สุดท้ายอดไม่ได้ สมัครสมาชิกวันที่  12 มีนาคม 2013
และว่าจะยังไม่โพสต์ เพราะสวนตัวเองก็ไม่ใช่ ทำๆ ไปมันจะรุ่งหรือจะริ่งก็ยังไม่รู้ แต่เอาเป็นว่าที่มาของกระทู้ สวนหมากเติมใจ
ก็เพราะเข้ามานั่งอ่านนั่งก็บข้อมูลอยู่พักใหญ่ๆ และได้รับแรงบัญดาลใจจากหลายๆท่านในนี้
ไม่ว่าจะเป็นโครงการ “สวนเกษตรปากเสีย”
และ“กลับมาเป็นเถ้าแก่ที่บ้านเกิดกันเถอะ”
และ“ป่าสวนขนุน...(ถมทะเลสาบมาทำสวน...บ้าก็บ้าว่ะ)”
และ“เส้นทางชีวิตสู่อิสรภาพที่บ้านสวน”
และ“สวนขี้คร้าน ห้องทดลองขนาดย่อม - โครงสร้างเติมน้ำใต้ดิน”
และสวนชะอุ่มผล "สวนเกษตรผสมผสานแบบพอเพียง"
และ"สวนกษตรผสมผสานบ้านดาบรินทร์" ตามแนวทางพ่อหลวง
และ ฯลฯ (ก้าวรอก้าว) ที่ไม่ได้กล่าวถึง ขอบคุณครับขอบคุณ

แนวทางอาจจะไม่ใช่กระทู้แนวเกษตรทั้งหมดนะครับ ก็ว่าจะเอาหลายๆมุมมอง หลายๆเรื่อง หลายๆมุม ที่มีโอกาสได้ผ่านเข้ามาในชีวิตของวัยรุ่นตอนปลาย อาจจะออกแนวเที่ยวมั่งไรมั่ง
แนวผจญภัยมั่งไรมั่ง แม้จะไม่ใช่ต่างแดนเหมือนผจญภัยในต่างแดนและอาจจะออกแนวนิทานมั่งเหมือนๆกะนิทานแดนมหัศจรรย์
และ ก้าวรอก้าว เอาเป็นว่าอ่านเอามันเอาสนุก และเก็บแต่สิ่งดีๆ ไปแล้วกันนะครับ (คุ้นๆมั๊ยครับ)

[นายเติมใจ]

ส่วนผมนะเหรอ เป็นใครมาจากไหน ก็แค่ผู้ชายตัวเล็กๆ (ที่ตอนนี้เริ่มจะกว้างออกเรื่องเรื่อยๆ) อายุอานามก็เลข 3 ครึ่งๆ เมีย 1 ลูก 2 เกิดโตและเรียน ที่ อำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์
วุฒิการศึกษาก็คงจะตามสมัยนิยม ป.ตรี จากสถาบันการศึกษาของรัฐแถวๆ แม่ทะจังหวัดลำปาง ตอนนี้ก็ทำมาหากินเป็นขรี้ข้าญี่ปุ่นอยู่แถวๆ อมตะนคร จังหวัดชลบุรี

ณ.ที่นี้ของอนุญาตุ แทนตัวเองว่า "เติมใจ" นายเติมใจผู้ชายที่แสนจะโชคดีและที่สำคัญเป็นผู้ชายที่น่ารักที่สุดในโลก ฮิ้วววววว
"เติมเต็ม เติมฝัน เติมพลัง เติมชีวิต เติมใจ"

และก็ต้องออกตัวว่า สวนนี้ผมทำเอามันแล้วกันนะครับ (บางท่านอาจคิดว่าแล้วมันจะพอเพียงยังไง) ตอบว่าก็แค่อยากใช้ใช้ทฤษฎีเวลาคู่ขนานครับ  และสัญญาและมองตากะคนข้างๆแล้วว่า
จะลงทุนให้น้อยที่สุด เพื่อพิสูจน์แนวคิดและทฤษฎีความน่าจะเป็นหลายๆอย่าง ที่มันค้างคาใจอะไรบางอย่างตั้งแต่เด็กๆ


แวะมาจั่วหัวไว้ก่อน นอนคิดอยู่หลายคืนว่าจะเริ่มโพสดีมั๊ย ไว้แค่นี้ก่อนนะครับ

[Pa ketnet]

เป็นกำลังใจให้จ้า 

[นายเติมใจ]

เป็นกำลังใจให้จ้า 

ขอบคุณครับ

[นายเติมใจ]

เอ้าทีนี้ มาว่ากันเรื่องที่มาที่ไปของชื่อ "สวนหมากเติมใจ"  

ทีแรกก็ว่าจะทำสวนมะม่วง ตอนนี้ก็จะทำสวนมะม่วง เอะมันยังไง เอาเป็นว่าพืชหลักเป็นมะม่วง แต่ด้วยการศึกษาค้นคว้า (ฟังแล้วดูดีจัง) ก็ไปอ่านเจอทฤษฎีต้นไม้ตดใส่กันจากที่ไหนไม่รู้ น่าจะแถวๆนี้ล่ะมั่ง

กรอปกับสมัยยังเป็นวัยรุ่นตอนต้นๆ เติมใจมีโอกาสแบกเป้ ผ่านสวนสมรมคีรีวงศ์ จุดหมายปลายทางคือ ตรูจะไปขรี้ใส่ยอดเขาหลวง ซึ่งสูงที่สุดในภาคใต้ (ไว้มีโอกาสจะมาโม้เรื่องบรรยากาศบนยอดเขาหลวงอีกที)
แล้วทำไมเติมใจจะทำสวนผลไม้ รวมๆ แบบสวนสมรมที่เชียงใหม่มั่งไม่ได้ แล้วทีนี้ จะใช้ชื่อว่าอะไรดี เพื่อไม่ให้ลืมถิ่นเฐาน เปรียบเสมือนหนึ่งว่า วัวลืมตรีน แถวบ้านนำปาดมหานคร ภาษาท้องถิ่น ลาวอินเตอร์ (อย่าพึ่งหมั่นใส้ เดี๋ยวมาว่าถึงที่มาที่ไปกันอีกที)

ผลละไม้ทุกเกือบจะทุกอย่างจะถูกเรียกนำว่า "หมาก" หมากม่าวง (มะม่วง) หมากมี้ (ขนุน) หมากดา(ฝรั่ง) หมากพร้าว(มะพร้าว) หมากเขียบ(น้อยห่า) หมากก้าวรอก้าว (ฯลฯ)

"สวนหมากเติมใจ" สวนสมรมแห่งภาคเหนือ สวนผลไม่รวมของนายเติมใจ  นั้นล่ะครับ ที่มาที่ไป (ต้องมีฮิสสตอรี่ เหมือนใครบางคน)

ทีนี่มาว่ากันเรื่องสวนสมรม ทีแรกเติมใจก็มองๆ มันว่าเป็นป่าอ่ะนะเลยเอ่ยกะคนนำทางว่า
เติมใจ : ดีเนาะแถวนี้ยังรักษาป่ากันดีจัง
เพื่อนป่าว : ป่าที่ไหน นี่มันสวน สวนสมรม
เรื่องของเรื่องคือเค้าปลูกต้นไม้รวมๆ กัน คล้ายๆกะป่าแถวบ้านน๊อกบ้านนอกแบบบ้านผม

ปล.เพื่อนป่าวคือคนนำทาง ที่จากนำทางจากหมู่บ้านคีรีวงศ์ สู่ยอดเขาหลวง ซื่องตอนนี้ผ่านไปหลายปีก็ยังเป็นกัลยาลมิตรที่ดีอีกคน

[นายเติมใจ]

จริงๆ คิด และพยายามจะเริ่มมาเกือบ 2 ปีแล้ว (จนคนแถวนั้นแซวๆว่า ไอ้ลูกเขยคนนี้นี่มันหัวดี วางแผนปฏิบัติการยึดที่พ่อ ตานี่หว่า )

แต่จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะยังไงซะที่ที่บ้านน๊อกบ้านนอก ถึงเวลาถ้าตกมาอยู่ในมือก็คงจะทำไม่หวาดไม่ไหว (โชคดีกว่าคนอื่นอีกละ) เพื่อให้ไม่เวลาเสียโดยเปล่าประโยชน์ตามแบบฉบับ ทฤษฎีเวลาคู่ขนาด ที่ไปแอบจำมาจาก  นิทานแดนมหัศจรรย์ ปีนี้ปรับแผนใหม่  (อาจจะต่างกันระหว่างอีกแห่งปลูกป่าและแต่อีกแห่งเอาป่ามาทำสวน)

แต่ที่ผ่านมายังไม่เป็นรูป เป็นร่าง เพราะไม่มีน้ำ อาศัยเทวดาช่วยดูแลให้ และตั้งใจจะค่อยๆทำ แบบพอเพียง ตามปประสาคนเบี้ยน้อยหอยน้อย

เริ่มแรกใช้วิธีที่คิดว่าน่าจะประหยัด แรงและประหยัดเงินในกระเป๋า แต่เอาเข้าจริงๆทฤษฏีเมืองบุกป่ากับใช้ไม่ได้  ไม้บ้านในป่าเหลือหมากม่วงรอดมา 7 ต้น สุดท้าย ปีนี้มาโดนไฟลวกตายไปอีก 4 ต้น

[นายเติมใจ]

จริงๆ คิด และพยายามจะเริ่มมาเกือบ 2 ปีแล้ว (จนคนแถวนั้นแซวๆว่า ไอ้ลูกเขยคนนี้นี่มันหัวดี วางแผนปฏิบัติการยึดที่พ่อ ตานี่หว่า )

แต่จริงๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะยังไงซะที่ที่บ้านน๊อกบ้านนอก ถึงเวลาถ้าตกมาอยู่ในมือก็คงจะทำไม่หวาดไม่ไหว (โชคดีกว่าคนอื่นอีกละ) เพื่อให้ไม่เวลาเสียโดยเปล่าประโยชน์ตามแบบฉบับ ทฤษฎีเวลาคู่ขนาด ที่ไปแอบจำมาจาก  นิทานแดนมหัศจรรย์ ปีนี้ปรับแผนใหม่  (อาจจะต่างกันระหว่างอีกแห่งปลูกป่าและแต่อีกแห่งเอาป่ามาทำสวน)

แต่ที่ผ่านมายังไม่เป็นรูป เป็นร่าง เพราะไม่มีน้ำ อาศัยเทวดาช่วยดูแลให้ และตั้งใจจะค่อยๆทำ แบบพอเพียง ตามปประสาคนเบี้ยน้อยหอยน้อย

เริ่มแรกใช้วิธีที่คิดว่าน่าจะประหยัด แรงและประหยัดเงินในกระเป๋า แต่เอาเข้าจริงๆทฤษฏีเมืองบุกป่ากับใช้ไม่ได้  ไม้บ้านในป่าเหลือหมากม่วงรอดมา 7 ต้น สุดท้าย ปีนี้มาโดนไฟลวกตายไปอีก 4 ต้น

[นายเติมใจ]

หลังจากที่ปลูกโดยไม่มีระบบน้ำมา 2 ปี ปีนี้โชคเริ่มจะเข้าข้าง น้ำพลังจากแม่น้ำปิงขึ้นเกือบถึงที่ ช่วงระหว่างรอฟ้า รอฝน รอลงกล้า เลยเตรียมทำแท้งน้ำไว้สู้กับความแห้งแล้งในปีถัดไป ว่าแล้วก็เริ่มกันเลย

ขีดๆ เขียนๆ ตามประสางูๆ ปลาๆ คิดเอาว่ามันน่าจะยังงั้นอย่างงี้ ตามทฤษฎีความน่าจะเป็น



 และก็เป็นจังหวะที่ช่างว่างเว้นจากงานในไร่ในสวนพอดีพอดี (ผมโชคดีอีกล่ะ ที่ช่างคุยกันรู้เรื่อง ก็น้าๆ อาๆ ญาติๆ แม่ยายนั่นแหล่ะครับ)



(อยากขุดสระเลี้ยงปลาเหมือนสวนอื่นๆ แต่ด้วยพื้นที่และทำเลไม่เหมาะสม เอาเป็นแท้งเลี้ยงลูกน้ำไปก่อนแล้วกัน)

[นายเติมใจ]

ระหว่างตรวจงานช่าง เรามาปลูกต้นไม้รอดีกว่า ว่าแล้วก็ขว้าจอบ (ผสมปูนของช่าง)



ว่าที่ต้นหมากขามริวรั้ว ปลูกตามทฤษฏีเมืองบุกป่า ไม่ได้ ขออณุญาติเปลี่ยนเป็น ทฤษฏีกลัวตาย เลยปลูกแบบตามมีตามเกิด
ประมาณว่าถ้ามันไม่กลัวตายมันก็ขึ้นเองแหล่ะน่า (ง่ายๆสบายๆ ตามสไตย์คนขี้เกียจ)



แป๊บๆ ได้ว่าที่ต้นหมากขามไปเกือบ 20 ต้นตามแนวห้วย (ไว้ค่อยมาดูอัตราการกลัวตายกันหลังเทวดาประทานฝน)

[นายเติมใจ]

ว่าที่ไม้หลักของสวน เหตุผลเดียวที่เลือกคืน ถึกและทน (แถวนี้ส่วนใหญ่จะเป็นสวนลำไย) กะปลูกไว้ก่อนไม่ต้องดูแลมาก
คิดเอาเองว่าน่าจะเหมาะสำหรับเกษตรกรรายเดือนหรือหลายๆเดือนจะแวะมาทีอย่างเติมใจ



และนี่คืออีกเหตุผล ที่เลือกหมากม่วงเป็นไม้หลักของสวน สวนลุงเล็ก-กับ-มะม่วงไต้หวัน จากเวปเกษตรมหาชน


เตรียมอีกทัพไว้เสริม



ไม่รู้จะรอดพ้นจากไก่หรือป่าว มาอาสัยนอนเย็น ทุกวันเลย

[Numdoitung]

ละอ่อนดอยแต่อยู่พื้นราบมาติดตาม ปลูกมะม่วงไว้วันหน้าจะได้กินไข่มดแดงลำแต้ๆ

[นายเติมใจ]

ละอ่อนดอยแต่อยู่พื้นราบมาติดตาม ปลูกมะม่วงไว้วันหน้าจะได้กินไข่มดแดงลำแต้ๆ

ขอบคุณท่านหนุ่มดอยตุงครับที่ติดตาม แต่อู้ถึงไข่มดส้มนี่ต้องห่อนึ้งใส่ข้าวคั้ว ลำแต้ๆ

[นายเติมใจ]

มาต่อกันเรื่อยๆแล้วกัน ที่จริงถ่ายรูปไว้แล้วเอามาลงย้อนหลัง เพราะทีแรกกะว่าให้สวนมันเป็นสวนอย่างที่ฝันก่อนถึงจะมาโพสบอกกล่าวกัน
แต่เดี๋ยวเอามาไร่ลงให้เป็นปัญจุบัน แล้วมาช่วยลุ้นไปด้วยกันน่าจะดีกว่า เติมใจว่าบางครั้งแค่เราได้บอกคนอื่นมาเรากำลังทอะไร มันก็มีส่วนดีเหมือนกันนะ
ส่วนเวลาที่ไม่ได้เข้าสวน ไว้เอาเรื่องราวอื่นๆมาเล่าสู่กันฟัง ตามประสาคนชอบเล่า

ช่วงเดือนเมษา พฤษภา เดินทางปล่อย เพราะคุณแม่ยาย ที่มาช่วยเลี้ยงดู ดวงใจจังและสุขใจจัง อยากกลับไปพักผ่อนที่บ้านบ้างช่วงที่หลานปิดเทรอม
ก็ตามใจครับ สบายใจคนแก่ ส่วนเราก็แค่คิดถึงลูกไม่เป็นไรครับ เราก็เทียวขึ้นเทียวลงเอา ดีซะอีกมีเวลลาไปดูความเปลี่ยนแปลงของสวน

ไหนๆ ก็กลับแล้ว ไม่ให้เสียเที่ยว หน่อกล้วยชุดนี้เดินทางมาจากชลบุรี โดยยัดใน "แจ๊สตี้" ลูกสาวสุดที่รักอีกคัน ไม่เสียแรงที่ตัดสินใจซื้อ แฮทช์แบ็คแทนที่จะเป็นกระป๋องซีดาน



ที่ยอมขนมา 8 ร้อยกว่าโล เหตุผล คือมันไม่ต้องซื้อ ไม่ต้องหาแค่เสียแรงไปขุดเอา (ข้างบ้านเค้าจะย้านบ้านเพราะเจ้าของเค้าขายบ้าน คนเช่าเลยต้องหาที่อยู่ใหม่)
และส่วนตัวมักจะมีอีกเหตุผลให้ตัดสินใจได้ง่ายขึ้นเสมอ ที่ลงทุนขนใส่แจ๊สตี้ไปเพราะว่ามันเตี้ยดี เอามาปลูกระหว่างแถวหมากไม้ น่าจะดีกว่าพันะที่ต้นสูงๆ
(แต่ก็ยังไม่รูว่ามันจะดีกว่ายังไง)



ไม่รู้ว่าพันธุ์อะไร พันธุ์แรกต้นเตี้ยเหมือนกล้วยหอมแต่ลูกเหมือนกล้วยน้ำว้า



 อีกพันธุ์ต้นเล็กๆเห็นว่าเป็นกล้วยไข่ มีคนเอามาฝากเจ้าของเดิมอีกทีปลูกไว้ยังไม่ทันได้ดอกผล ก็จำเป็นต้องย้ายซะแล้ว

[นายเติมใจ]

ว่าแล้วก็ต้องหาดินเพื่อชำไว้ รอเทวดาประทานฝนมาค่อยเอาไปลง ถ้าขืนเอาไปลงตอนนี้มีหวังได้ไปเฝ้าเทวดาก่อนเวลาอันควร

เดินรอบๆบ้าน เจอไอ้เจ้านี่



เลยจัดซะหน่อย ดีกว่ากองไว้เป็นขยะ



พักไว้ในกระสอบตั้งไว้ริมรั้วข้างบ้านก่อนนะ รอเทวดาประทานฝน

[นายเติมใจ]

28 เมษายน 2556 เช้าวันอาทิตย์อันสนใส ไปกาดติ๊ดกัน (ตลาดนัด วันอาทิตย์ บ้านเวียง เวียงหนองล่อง ลำพูน)

ตลาดนี้กลับบ้านทีไร ต้องหาโอกาสแวะมา มีขายตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ แต่ชอบร้านนี้แวะทุกทีที่มา



ชอบไข่ลวกเค้า ลวกได้แบบพอดีมั๊กมาก กินเสร็จก็เดินเล่นๆ ได้มาหลายต้นอยู่เหมือนกัน



มะพร้าว ไม่รู้พันธ์อะไร น้ำหอมหรือป่าวชั่งมันเอาเป็นว่า 3 ต้น 100 ไม่แพงถ้าเทีบกับพันดังๆที่วางอยู่แรียงราย

[นายเติมใจ]

ว่าที่ต้นแม่พันธุ์ (คนขายเค้าว่า) พันธุ์ยู่เหวิน,พันธุ์อาร์ทูอีทู,พันธุ์น้ำดอกไม้มัน,พันธุ์เขียวใหญ่ อย่างละต้น ส่วน หงเซียงหยา (งาช้างแดง) อยากได้แต่ฟังราคาแล้วต้องบอกว่า เอาไว้ก่อนดีกว่าครับกับมือสมัครเล่น



ส่วนธุ์อื่นๆ ที่คิดจะเพิ่มเติม ก็คงจะเป็นการขอยอดจากญาติๆ มาเสริมทรัพย์อีกที่ (แต่ก็ยังมีพันธุ์ในใจที่ต้องเสาะแสวงหา)

ส่วนหนึ่งซื้อ



อีกส่วนหาเก็บเอาตามบ้านเท่าที่หาได้ ตามแบบฉบับเบี้ยน้อยหอยน้อย



ออกแรงนิดหน่อยก็ได้ของดีๆมาใช้แล้ว



อยู่ในนี้ไปก่อนนะจ๊ะ ฝนฟ้ามาค่อยว่ากันอีกที