“สวนเกษตรปากเสีย” คิดการใหญ่...ไปเป็นเกษตรกรผู้ประกอบการ

[นายช่างเอ๋]

ขอบพระคุณครับที่แวะมาเยี่ยม

รบกวนถามนายช่างนะครับ..ผมทำสร้างบ้านไม้มาสามปีแล้วครับ..พอดีมีส่วนที่เป็นชานบ้านที่ตากแดดตากฝนครับ.ซึ่งทราบล่วงหน้าแล้วว่ามันจะผุแต่ก็อยากได้ครับ..มีสีทาไม้ตัวไหนหรือเปล่าครับที่ทาแล้วน้ำฝนไม่ผ่านเนื้อไม้หรือถ้าจะเปลี่ยนควรเป็นวัสดุตัวไหนครับ...ขอบคุณมากนะครับ....ขอโทษด้วยนะครับถ้ารบกวนเวลาพักผ่อน

ไม่เป็นการรบกวนเวลาพักผ่อนเลยครับ...
   อย่าเพิ่งรีบให้พักเลยครับมีไรมาถามมาปรึกษากันได้ครับ...ช้าบ้างเร็วบางก็จะพยายามทำให้ครับ...((ว่าไปติดงานในเวปเกษตรนี่หลายชิ้นเลย
   ไม้ 3 ปีผ่านไปแล้วนี่ท่าทางจะทำอะไรได้ยากแล้วครับ...น้ำคงเข้าไปในเนื้อไม้และรอวันที่จะผุย่อยสลายลงไปเรื่อยๆแล้วครับ...ถ้าทำก่อนหน้าที่จะติดตั้งก็ยังพอช่วยได้ครับ...ทั้งยังไม่รู้ด้วยเป็นไม้อะไรครับ...จะบอกให้เปลี่ยนเลยก็ไม่เห็นสภาพปัจจุบันนะครับ อาจจะยังพอมีทางเยียวยา ขอดูรูปก่อนแล้วกันครับ เดี๋ยวค่อยว่ากันครับว่าจะแก้ไขได้ไม๊ หรือจะเปลี่ยนเป็นอะไร

[khaodin]

พื้นเป็นไม้เต็งครับ คานเป็น ยางนาครับ..ส่วนรูปจะพยายาม เพราะไม่เคยอัฟรูปสำเร็จเลยครับ

[นายช่างเอ๋]

เรื่องเล่าระเบียงไม้บ้านเก่าที่เมืองชล...เรื่องเล่าระหว่างรอดูรูป
   จากการที่เติบโตมาจากบ้านเรือนไทย มีหลายอาคารในกลุ่มเดียวกัน...เชื่อมแต่ละอาคารให้เป็นกลุ่มด้วยระเบียงไม้ขนาดใหญ่...((คล้ายๆเรือนขุนช้างชุนแผน)) ระเบียงใหญ่ๆที่เชื่อมแต่ละห้องนั้นเค้าจะเรียกว่า...นอกชาน...มีทั้งส่วนที่มีหลังคาคลุมและมีทั้งอยู่นที่โล่ง...
   ฝนตกลงมาก็เปียกเหมือนทุกบ้านครับ...แต่เท่าที่เคยเห็นหลังฝนตกยายก็ใช้ให้คนในบ้านเอาแปรงถูพื้นและเอาน้ำราดไม่ให้มีพื้นที่ตรงไหนน้ำขัง...อันนี้มารู้ภายหลังว่าเป็นภูมิปัญญาคนไทยโบราณในการรักษาผิวและรักษาให้ไม้กลางแจ้งอยู่ได้นานปี...ถ้าน้ำขังตรงไหนก็จะผุ...ผุเพราะน้ำและเมื่อน้ำขังได้ก็จะเกิดตะใคร่เจ้าตะใคร่นี่แหละครับ...ตัวทำลายเนื้อไม้...ถ้าเห็นบ้านโบราณที่มีคนอยู่ก็จะพื้นไม้ระเบียงหรือนอกชานสวยนานปีครับ...แต่สภาพบ้านเรือนทั้งการอยู่กินของชีวิตคนไทยเราเปลี่ยนไป...อาจจะไม่มีใครอยู่บ้านเลยกลับมาอีกทีก็มืดค่ำ...พื้นไม้เลยขาดการดูแลครับ ((ถ้าเราทำได้แบบคนโบราณก็คงช่วยได้ในระดับนึง))
 

[leknoppadon.p]

สวัสดีครับ...

เสริมงาม...สมชื่อ
! No longer available  ตะลุยแดนเสริมงาม
 

ช่วงหน้าหนาว ขึ้นมาเที่ยวเสริมงาม อย่าลืมโทรหากันเด้อคับนายช่าง

ตอนนี้อยู่ไหนครับนายช่างเล็ก 
   เห็นนายช่างเล็กนี่พวกเดียวกันเลยจิงๆ...พวกชีจรลงตาตุ่ม...เดี๋ยวไปโผล่โน่น...โผล่นี่เหมือนกันเลย 

เพิ่งกลับจากลำปางมาครับ ไปสวนช่วงเข้าพรรษามาครับ

ตอนนี้มาอัมพวา พรุ่งนี้จะแวะไปเพชรบุรีหน่อยครับนายช่าง

[kruyo]

เรื่องนี้ต้องขยาย
   เอามาแปะไว้นี่แหละไหนๆก็ไปปากเสียไว้อีกแล้ว 

ในขณะที่ทั่วโลกเริ่มให้ความสำคัญกับการเกษตร
   เพราะอนาคตไม่นานนี้แน่นอน...ฟันธง...((พูดซะเหมือนใครเลย  ))...การเกษตรหรือใคร...หรือประเทศใดเป็นแหล่งผลิตด้านการเกษตรอันเป็นปากท้องจริงๆของมนุษย์จะก้าวขึ้นสู่การเป็นผู้กุมอำนาจ...
   เราจะเห็นการคิดค้นผลิตเครื่องไม้เครื่องมือ...เทคโนโลยี่...และวิธีการต่างๆเพื่อเอาชนะด้านการผลิตเกษตร...ดูต่างชาติทำกัน Vertical Farming เพื่อเอาชนะในด้านปริมาณการผลิต/พื้นที่ ลองๆหาศึกษาเอาครับ แล้งเป็นทะเลทรายแค่ไหนก็ยังต้องหาทางเดี๋ยวนี้ไม่แค่ปลูกให้ได้เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะครับเค้ายิ่งเน้นให้ผลผลิตเฉลี่ยต่อพื้นที่ให้ได้มากได้สูงเช่นกัน...หรือแม้แต่เจ้าพ่อแห่งวินโดว์ที่เราเป็นทาสรับใช้ผู้ซื่อสัตย์ต่อ ไมโครซอฟ นามบิลเกต ยังออกมาพูดเรื่องเกษตรเมื่อไม่นานนี้...น่ากลัวครับน่ากลัวจริงๆ...((นั่นก็เป็นระดับมหภาค...มองและแตะสัมผัสยากเพราะเราตัวเล็ก))...แล้วเรื่องแปลงใหญ่ในไทยนี่แหละเริ่มฟ้องภาพออกมาให้เห็นกันรำไรๆ...แต่ก็บอกตรงๆครับไม่ค่อยชอบวิธีการเลย...แบบยึดที่คนจนบอกว่ารุกป่าแล้วดันเอาป่านั้นไปให้นายทุนทำแปลงใหญ่((เดี๋ยวคงได้เห็นชัดๆขึ้นครับ
   แต่ก็ไปเจอข่าวนึงเรื่องขุดคลองประเทศไทยกัน...อันนี้ก็ได้ยินมานานนนนนม๊ววววกกก...ก็เป็นเรื่องการลงทุนเรื่องผลประโยชน์ของใครอะไรยังไงก็ว่ากันไปครับ
http://www.komchadluek.net/news/scoop/234168#.V4-f-Acusdc.facebook 

แต่...ไม่ชอบเลยที่คนพวกนี้บางคนคิดได้แค่นี้...((ที่ขีดเส้นแดง))  ผมขอบรรจุไว้ในกระทู้ "คิดได้งัยอ่ะ" ด้วยแล้วกันครับ



มีคนแบบนี้เยอะๆเมืองไทยเราถึงเจริญฮวบๆครับ
 
 

น่าคิดน่าติดตามครับ
http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=126458.0   คิดได้งัยอ่ะ

 

ภาคเกษตรถดถอย ช่างเป้นคำพูดที่อยากจะหัวเราะให้ฟันหักครับนายช่างเอ๋ แต่ดูจากพื้นหลังของคนพูดแล้วไม่แปลกใจหรอกเพราะพวกนี้ไม่เคยย่างกรายมาทางด้านการเกษตรเลย ที่ราคาข้าวมันตกรูดมหาราชจนตูดชาวบ้านมันไม่ขาดแล้วครับแต่มันบานเป็นกลีบมะเฟืองแล้วเพราะการบริหารจัดการและทำการค้าขายไม่เป็น ชาวเกษตรเลยต้องทน เอาแค่ทำนาแล้วไม่ขาดทุนก็หรูแล้ว แต่ถ้าคิดถึง ค่าแรงออกไปทำนาเป็นค่าแรงขั้นต่ำแค่นี้ชาวนาขาดทุนไปแล้วครับ

[N0K]

ลุ๊งงงงงง

ต๊ดฮองอี้ต๊วยหนา....

ลำก่อ....
[/color][/size]

เรมี่ขวดนี้ท่าจะลำขนาด

[นายช่างเอ๋]

สวัสดีครับทุกๆท่าน
   หายไปหลายวันเพราะอุปกรณ์มีปัญหาแล้วก็เบื่อๆอยากๆ...เอ๊ะยังไงหว่า    พอต่อเนตเข้ามาก็ไล่ตอบทั้งเมล...ทั้งไลน์ซะยกใหญ่...และต้องแวะมาตอบที่นี่ด้วยเพราะเดี๋ยวอีกวันสองวันต้องเดินทางไปนครศรีฯ...((พิกัดยังไม่แน่นอน   ))...ช่วงนี้กำลังไล่วางแผนทำเงินครับเพื่อให้บรรลุเป้าหมาย

สวัสดีครับ...

เสริมงาม...สมชื่อ
! No longer available  ตะลุยแดนเสริมงาม
 

ช่วงหน้าหนาว ขึ้นมาเที่ยวเสริมงาม อย่าลืมโทรหากันเด้อคับนายช่าง

ตอนนี้อยู่ไหนครับนายช่างเล็ก  
   เห็นนายช่างเล็กนี่พวกเดียวกันเลยจิงๆ...พวกชีจรลงตาตุ่ม...เดี๋ยวไปโผล่โน่น...โผล่นี่เหมือนกันเลย  

เพิ่งกลับจากลำปางมาครับ ไปสวนช่วงเข้าพรรษามาครับ

ตอนนี้มาอัมพวา พรุ่งนี้จะแวะไปเพชรบุรีหน่อยครับนายช่าง

นายช่างเล็กนี่ยังไม่เคยเจอตัวเป็นๆกันเลยนะครับ...แต่ผมว่าชักเหมือนๆกันมากกกกก...ถามนายช่างเล็กนิดสิครับ...เคยนั่งเล่าเรื่องชีวิตการทำงานให้ใครฟังแล้วเค้าว่าเหมือนนายช่างเล็กมีอายุมาสัก 100 ปีไม๊ครับ   ถ้าใช่และแถมมีสาวๆมาตรึมนะเหมือนกันเลย...

เรื่องนี้ต้องขยาย
   เอามาแปะไว้นี่แหละไหนๆก็ไปปากเสียไว้อีกแล้ว  

มีคนแบบนี้เยอะๆเมืองไทยเราถึงเจริญฮวบๆครับ
 
 [/color][/size]

น่าคิดน่าติดตามครับ
http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=126458.0   คิดได้งัยอ่ะ

 

ภาคเกษตรถดถอย ช่างเป้นคำพูดที่อยากจะหัวเราะให้ฟันหักครับนายช่างเอ๋ แต่ดูจากพื้นหลังของคนพูดแล้วไม่แปลกใจหรอกเพราะพวกนี้ไม่เคยย่างกรายมาทางด้านการเกษตรเลย ที่ราคาข้าวมันตกรูดมหาราชจนตูดชาวบ้านมันไม่ขาดแล้วครับแต่มันบานเป็นกลีบมะเฟืองแล้วเพราะการบริหารจัดการและทำการค้าขายไม่เป็น ชาวเกษตรเลยต้องทน เอาแค่ทำนาแล้วไม่ขาดทุนก็หรูแล้ว แต่ถ้าคิดถึง ค่าแรงออกไปทำนาเป็นค่าแรงขั้นต่ำแค่นี้ชาวนาขาดทุนไปแล้วครับ

ถูกต้อง...เลยครับพี่ครู
ผมก็ไม่ค่อยเข้าใจเค้ากัน...เสียภาษีจ่ายให้พวกนี้ไปก็เยอะแยะ...ได้สมองมาแค่นั้นเอง...

ลุ๊งงงงงง

ต๊ดฮองอี้ต๊วยหนา....

ลำก่อ....
[/color][/size]

เรมี่ขวดนี้ท่าจะลำขนาด

  ตอนนี้ขวดน่ะใช่ครับ...แต่ข้างในมันเป็นอย่างอื่นไปแล้วครับ...((อยู่ในขั้นทดลองอยู่))  

[นายช่างเอ๋]

โห...กว่าจะตอบเมล ตอบไลน์ ทั้งหมดทั้งปวงเสร็จ 
   ปาไปเกือบตีสอง (ไม่เป็นไรเพื่ออนาคต  ) ...และแวะเข้าสวนอีกครั้งในฐานะ...หนุ่มหย่ายยยย...ฟันหลอ...พ่อไม่อยู่นานแย้ววววว...ก็อดที่จะขอบใจน้องสาวท่านนึง...ลูกสาวป๋า...เจ้าของสวนแถวด่านซ้าย...หัวเมืองแถวๆตะเข็บชายแดนโน่นนนนนนน...ที่ส่งของฝากมาให้  ((ด้วยความเป็นห่วงชายชราปากม๋าๆแบบเราว่าจะอด...ปลาสลิดแดดเดียว...ไว้ทานกะข้าวต้มให้คล่องคอ)) งานนี้มีหวังต้องตามใช้หนี้แม่เจ้าประคุณตายเลย 

งานนี้มาอีกกล่องโดยที่อยู่ของข้าพเจ้าก็ย้ายอีก  โดยสำทับในไลน์มาว่า ทอดมาให้แล้วด้วยเพราะกลัวติดเสาร์อาทิตย์กลัวจะกลิ่นไม่ดี ถ้าเอาออกทานก็อุ่นซะด้วยนะ ((นั่นแน๊ะมีการสั่งอีก  ))
  อันนี้ก็ลูกสาวป๋าครับ...2 คนพ่อลูกนี่ก็ปาไปเป็น 100 ไร่แถวด่านซ้าย ลูกสาวก็ไปยึดที่ปากทางเข้าเรียกว่า..."สวนล่าง" ซะ 30 กว่าไร ปลูกยาง กะ กาแฟไว้เต็มพื้นที่ ไล่เสด็จป๋าเราไปอยู่ยอดดอยกะกิีกซะงั้น 

แปลงนี้อธิบายกันหลายรอบมากๆทางตัวหนังสือในไลน์...((หยิ่งไม่รับสายเธอซะงั้น))  กลัวหลงเสียงนาง   


ตรวจสอบพื้นที่ตามเอกสาร ดูสภาพภูมิศาสตร์แล้ว

อื่มมมมมมม..."นี่ๆหล่อนนนนฉ๊านนนนยึดแปลงนี้แหละ...เดี๋ยวทำป้ายไปแปะ...สวนเกษตรปากเสีย...สาขาเมืองเลย"      ((ให้ไม่ให้ฉ๊านนนนไม่รู้แหละฉ๊านนนน...ยึด))  ปลายปีนี้คงมีกาแฟคอนเซปเอ๋ ปากม๋า จากสวนสาขาเมืองเลย ไว้ให้สาวๆแถวเมืองตะเข็บชายแดน หูตาร้อนนนนนฉ่าาาา 

[นายช่างเอ๋]

ช่วงนี้ว่าจะพักๆการโพส
   เพราะกำลังใช้เวลาว่างจากงานนิดหน่อยนี้สะสางงานการในเวป...เช่นแบบบ้านหนุ่มระนองที่จะกลับไปเป็นคนกล้าคืนถิ่น...แบบบ้านลูกสาวป๋าแถวๆด่านซ้ายที่โยนคอนเซป((ที่เราไม่เอา  )) มาพร้อมงบ 5 แจ๊นนน  ((ตรูจะพอทำไม๊นี่  )) แล้้วยังแบบโรงเรือนปลูกผักที่น้องๆที่ปลูกเมล่อนเค้าขอให้ช่วยทำให้อีก...ค้างงานเค้าไว้กันเยอะครับ    ต้องสะสางช่วงนี้แหละ แล้วเดี๋ยววันนี้พรุ่งนี้ยังจะต้องเสียเวลาเดินทางไปนคร...ไปแถวๆพิกัดฉวางอีก...ต้องเร่งๆครับเดี๋ยวเข้าเทศกาลงานการเราอีกจะไม่มีเวลาทำให้เค้าอีก...ฝากขอโทษทุกๆท่านที่รออะไรจากผมในช่วงนี้ด้วยนะครับ
 

[นายช่างเอ๋]

แล้วก็เลยเอาที่เข้าไป...เจือกตอบในกระทู้สาวๆมาฝากครับ

สวัสดีเช้าๆวันเสาร์
   อ่านมาเจอ...อุ๊ยถูกใจ

ที่ปลูกบ้าน มีแต่คนบอกว่าแอนเลือกที่ปลูกบ้านสวย แต่ด้านหน้าเสียอย่างเดียวมีเขาบัง ตามหลักไม่ดี ที่เลอกเพราะมองเห็นหน้าไร่และท้ายไร่

อันนี้ขออนุญาตช่างชราปากไม่ค่อยดีร่วมด้วยช่วยเสนอความคิดแล้วกันนะครับ...ตามหลัก((ที่เขาชอบยกเอามาว่ากัน))ก็คงไม่พ้น...ฮวงจุ้ย((อีกแล้วมั๊งงานนี้))
   ก็เลยมาขออนุญาตแชร์ความรู้(เท่าหางอึ่ง))ของช่างชราด้วยแล้วกันนะครับ...ฮวงจุุ้ย(ฮวง=ว่างเปล่า จุ้ย = น้ำ) ที่จริงๆมันก็คือเรื่องของทิศทาง...ที่จริงๆว่าไปแล้วเดี๋ยวจะยาวไปถึงโหวงเฮงอีกอะไรอีกเพราะมันเป็นศาสตร์ที่แตกๆทอดๆกันออกมาเป็นหลายเล่ม((ว่าไปนั่น))   เค้าว่ากันว่าแม้แต่ขงเบ้งก็ยังต้องเรียนมา...ว๊าววววววววว
   เคยอยู่ในทีมสร้างสุสาน..."มาลีนนท์"...ก็สุสานของบรรดาบอสใหญ่ๆแห่งช่อง 3 มาแล้วในสมัยที่คนไทยยังไม่ค่อยรู้จักฮวงจุ้ยเลย...((อันนั้นตั้งแต่เยาว์วัยเลย))...โตมาก็ร่ำเรียนด้านออกแบบขีดๆเขียนๆอีก...แล้วก็วนเถียงมามากมายเรื่อง...ฮวงจุ้ย...เพราะหลายๆโครงการเจ้าของก็ตาม...ซินแส...มาดูฮวงจุ้ย...ไอ้เราก็ต้องรื้อแบบแทบทั้งกระบิมาแล้วมากมายเพื่อสนอง...ซินแส((เรียกคนนี้ว่า เขา แล้วกัน))  ซึ่งเขาเหล่านี้ก็แปลตำรากันได้มั่วแบบมันส์อารมณ์แกมาก
   เขาที่หนูว่าคงไม่ได้รู้ว่า  
"ตรงที่เรายืน มองไปข้างหน้าต่ำกว่าที่เรายืนเพียง 1 นิ้ว นั้นก็ถือว่าเป็น...น้ำ"
"ตรงที่เรายืน มองไปข้างหลังสูงกว่าเรายืนเพียง 1 นิ้ว นั้นก็ถือว่าเป็น...ภูเขา"
   จากตรงนี้ก็ยืนยันได้โดยหลักแล้วว่า ที่หนูเลือกตั้งบ้าน มองไปได้ไกลตลอดถึงหน้าที่ดินนี่แหละถูกต้องที่สุดแล้ว
   ส่วนหน้าบ้านมีเขาบังไม่ถูกหลักไม๊...อันนี้ก็คงต้องไปศึกษา ทิศมังกรเขียว (ข้างซ้าย) ทิศ เสือขาว (ข้างขวา) ทิศ เต่าดำ (ข้างหลัง) ทิศ หงส์แดง (ด้านหน้า) เขาลูกที่..."เขา"...ติงกันมาว่าผิดหลักอาจจะเป็น 1 ในทิศที่ว่าอีกไม๊...เดี๋ยวจะพูดมากไปจะยาวครับ...เลยเอาคลิบคนที่มีความรู้สึกเดียวกันแล้วเลยต้องเรียนตำรับตำราซะมากมายพอๆกันมาให้ดูกันนะครับ

http://www.youtube.com/watch?v=_Bze9iCeMRc

บุคคลที่นำศาสตร์มาผสานกับสถาปัตยกรรมศาสตร์ โดย อ.วิศิษฐ์ เตชะเกษม


สรุปรวมๆเอาที่ดูแลได้ทั่วถึงปกป้องตัวเองและทรัพย์สิน...เอาทิศที่ตั้งให้อยู่แล้วไม่ร้อนแดดทั้งวันอยู่แล้วเราได้พักผ่อนได้หย่อนอารมณ์สบายใจมีสายลม...เอาที่คนมาไปแล้วเห็นเราต้องยำเกรงไม่กล้าเข้ามามั่วง่ายๆ  ไม่มาทำลายทรัพย์สินเราเพราะยังเกรงๆบ้านเรามองเห็นนะ

   อันนี้ต่างหากครับตำราของจริงๆ...ไม่ใช่เขาว่ามา..."เอาที่เราเจ้าของบ้านเจ้าของที่สบายใจครับ"
รู้ฟ้า  รู้ดิน  รู้คน
 

แล้วก็เลยอยากจะแถมไว้ในสวนตัวเองให้พี่ๆเพื่อนๆได้ไว้ดูกันเล่นๆนะครับ
แถม

! No longer available

 "ปรับฮวงจุ้ยรับธุรกิจเฮง" SME Webinar สัมมนาออนไลน์
 

ปล.ทุกท่านที่กำลังรองานอะไรที่ผมรับปากไว้กำลังรีบสะสางให้นะครับ ขอโทษจริงๆ

[นายช่างเอ๋]

ว่าจะยังไม่เขียนอะไรจะรีบๆเร่งๆงานค้างคา
   ก็พอดีเปิดไปเปิดมาในเฟส...เพื่อนคนนั้นก็โพสนั่น...คนนี้ก็โพสโน่นนนนน...เรี่องเกี่ยวกับการศึกษา...และในฐานนะที่ผมเป็นคนร๊าาาาากเด็ก    ก็เลยคันปาก...ก็เลยมาร้องเพลงให้พี่ๆน้องๆฟังแล้วกันในยามดึกๆเป็นการแก้เหงา

! No longer available

เพลง ดีใจได้เรียนฟรี ลุงตู่จัดให้ [Official MV]

   เห็นให้เรียนฟรีมากี่ยุคกี่สมัยแล้ว...ก็ยังเห็นพ่อแม่ยังต้องจ่ายมากมายเหมือนเดิมและเหมือนว่าจะมากและมากขึ้นกว่าเดิมด้วยซ้ำ((ผมไม่เดือดร้อนลูกๆโตจนหมาเลียตูดไม่ถึงนานแล้ว)) เรียนฟรีนี่เปลี่ยนเป็นเอาชุดนักเรียนออก เอาชุดบ้าๆบอๆออก เอาค่าเครื่องแบบออกไปเลยดีไม๊ ((เครื่องแบบไม่ได้เป็นตัวชี้วัดความเจริญ)) การลดภาระให้ภาคครัวเรือนเป็นการสร้างฐานความมั่นคงของประเทศแบบยั่งยืน((แบบนี้ไม่มีใครคิดเป็นกันเลยใช่ไม๊))...เฮ้อออออคนอื่นเค้าทำกันมาตั้งนานแล้ว...เรียนฟรี...เอามาทำเพลงซะเท่เลยลุงตู่ที่ร๊ากกกของเอ๋นี่  

   แล้วก็ยังเปิดๆเฟสดูไปเรื่อยๆก็ไปเจอในเพจ... หยุดดัดจริตประเทศไทย...อื่มมมเล่นเอาผมน้ำตาเล็ด    เลยขโมยเค้ามาแปะไว้เตือนตัวเตือนใจในสวนเกษตรของคนปากเสีย...ซะงั้นดังนี้






















   เอ่ออออ...อ้าาาาา...สะตั๊นไป 3 วิ   ((ใครมันเป็นคนทำภาพพวกนี้ฟระ   ))


 

[พี่แสง]

เรื่องเล่าระเบียงไม้บ้านเก่าที่เมืองชล...เรื่องเล่าระหว่างรอดูรูป
   จากการที่เติบโตมาจากบ้านเรือนไทย มีหลายอาคารในกลุ่มเดียวกัน...เชื่อมแต่ละอาคารให้เป็นกลุ่มด้วยระเบียงไม้ขนาดใหญ่...((คล้ายๆเรือนขุนช้างชุนแผน)) ระเบียงใหญ่ๆที่เชื่อมแต่ละห้องนั้นเค้าจะเรียกว่า...นอกชาน...มีทั้งส่วนที่มีหลังคาคลุมและมีทั้งอยู่นที่โล่ง...
   ฝนตกลงมาก็เปียกเหมือนทุกบ้านครับ...แต่เท่าที่เคยเห็นหลังฝนตกยายก็ใช้ให้คนในบ้านเอาแปรงถูพื้นและเอาน้ำราดไม่ให้มีพื้นที่ตรงไหนน้ำขัง...อันนี้มารู้ภายหลังว่าเป็นภูมิปัญญาคนไทยโบราณในการรักษาผิวและรักษาให้ไม้กลางแจ้งอยู่ได้นานปี...ถ้าน้ำขังตรงไหนก็จะผุ...ผุเพราะน้ำและเมื่อน้ำขังได้ก็จะเกิดตะใคร่เจ้าตะใคร่นี่แหละครับ...ตัวทำลายเนื้อไม้...ถ้าเห็นบ้านโบราณที่มีคนอยู่ก็จะพื้นไม้ระเบียงหรือนอกชานสวยนานปีครับ...แต่สภาพบ้านเรือนทั้งการอยู่กินของชีวิตคนไทยเราเปลี่ยนไป...อาจจะไม่มีใครอยู่บ้านเลยกลับมาอีกทีก็มืดค่ำ...พื้นไม้เลยขาดการดูแลครับ ((ถ้าเราทำได้แบบคนโบราณก็คงช่วยได้ในระดับนึง))
 

อ่านตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย เพิ่งอ่านหมดวันนี้แหละ  พี่เป็นคนอ่านหนังสือละเอียดอ่านทุกตัวอักษร อ่านไปบางเรื่องบางตอนที่เล่า สนุก สะใจ สมใจ อันตราย โจ๊ก ขมขื่น แล้วรันทด แต่ทั้งหมดก็ไม่เท่าเศร้าใจระคนแค้นเคืองที่นายช่างเอ๋เล่าตอนพ่อนายช่างตายแล้วทิ้งสมุดบันทึกไว้  พี่อ่านสนุกเพราะเด็กๆวิ่งขายของในตลาดบรรณเกษม (อยู่ติดถนนตรงสี่แยกไปทางบึง) ขายไม่หมดไปขายต่อที่ตลาดวัดใหญ่ บางวันไปขายตลาดล่าง นานๆไปขายตลาดบน  อ่านแล้วเหมือนตัวเองย้่อนไปที่เดิมผ่านตัวอักษรที่นายช่างบรรยาย
ถ้าเพื่อนๆที่มาใหม่ไปอ่านตั้งแต่หน้าแรกเถอะ มันคือประสพการณ์ของคนสู้ชึวิต มีผิดมีถูกมีศรัทธาและยังสู้ไม่ถอย ความรู้ความสามารถของนายช่างคนนี้ระดับพระกาฬทีเดียว นับถือจริงๆน้องเอ๋ย    

[นายช่างเอ๋]

โหหหหหห  
   กราบขอบพระคุณมากๆรู้สึกยินดีและเป็นพระคุณครับที่มีรุ่นพี่แวะมาเยี่ยมเยียนถึงสวนคนปากเสียครับ...ต้องขอคาราวะผู้อาวุโสครับ  

เรื่องเล่าระเบียงไม้บ้านเก่าที่เมืองชล

อ่านตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย เพิ่งอ่านหมดวันนี้แหละ  พี่เป็นคนอ่านหนังสือละเอียดอ่านทุกตัวอักษร อ่านไปบางเรื่องบางตอนที่เล่า สนุก สะใจ สมใจ อันตราย โจ๊ก ขมขื่น แล้วรันทด แต่ทั้งหมดก็ไม่เท่าเศร้าใจระคนแค้นเคืองที่นายช่างเอ๋เล่าตอนพ่อนายช่างตายแล้วทิ้งสมุดบันทึกไว้  พี่อ่านสนุกเพราะเด็กๆวิ่งขายของในตลาดบรรณเกษม (อยู่ติดถนนตรงสี่แยกไปทางบึง) ขายไม่หมดไปขายต่อที่ตลาดวัดใหญ่ บางวันไปขายตลาดล่าง นานๆไปขายตลาดบน  อ่านแล้วเหมือนตัวเองย้่อนไปที่เดิมผ่านตัวอักษรที่นายช่างบรรยาย
ถ้าเพื่อนๆที่มาใหม่ไปอ่านตั้งแต่หน้าแรกเถอะ มันคือประสพการณ์ของคนสู้ชึวิต มีผิดมีถูกมีศรัทธาและยังสู้ไม่ถอย ความรู้ความสามารถของนายช่างคนนี้ระดับพระกาฬทีเดียว นับถือจริงๆน้องเอ๋ย    

ถ้าสมัยเด็กๆพี่แสงวิ่งขายของในตลาดบรรณเกษม((ที่ผมนึกชื่อตลาดไม่เคยออกสักทีเพราะเรียกแต่ตลาดสี่แยกบ้านบึง))...พี่แสงอาจจะเคยเห็นผมและเพื่อนๆมาบ้างก็ได้ครับที่หน้าร้านกิจประสงค์การไฟฟ้า...ฝั่งตรงข้ามตลาด...พวกผมชอบไปรวมตัวกันที่นั่นเพราะเป็นบ้านเพื่อนมาตั้งแต่สมัยเล็กๆ...ทั้งพอโตขึ้นก็ยังใช้ที่นั่นเป็นที่รวมตัวกันเพื่อวิ่งข้ามถนนมาฝั่งตลาดเพื่อขึ้นรถไปวิทยาลัยเทคนิค...และแถวๆนั้นพวกผมใช้คำว่า...สิง...ดีกว่าครับบ่อยมากๆถึงเลิกเรียนกลับมาจากวิทยาลัยเทคนิคชลบุรีก็ยังมาตั้งป้ายปากม๋าที่หน้าร้านนั้นในการแซวสาวอาชีวะ   :Dจวบจนเย็นค่ำก็เลยเป็นลูกค้าประจำกับร้านก๋วยจั๊บเลือดหมูรถเข็นที่มาจอดหน้าร้านนั้นเพื่อรอรับสาวอาชีวะ...ชื่อตุ๊ก...ที่เพิ่งเลิกเรียนตอนค่ำกลับบ้านด้วยกันประจำ ...พี่แวะมาทำให้นึกถึงอดีตรักวัยเรียนขึ้นมาเลย   น้องสาวผมก็เรียนอาชีวะ...ผมไม่เคยไปรับไปส่งเลยสักครั้งนึง...แต่พอสาวตุ๊กมาเช่าห้องอยู่ที่บ้านผม((สมัยนึงที่บ้านสร้างหอพักไว้ด้วยในบริเวณรั้วบ้าน))...ผมกลับเดินไปส่ง...ไปรอรับเพื่อเดินกลับด้วยกันทุกวัน...((พี่แวะมาทำให้ภาพอดีตมันหวลกลับมาในสมองได้อีกนั่งนึกไปก็ยิ้มไปสาวบางคนผ่านมานึกถึงแล้วก็จิตใจห่อเหี่ยว...สาวบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเวลานึกถึงก็ทำให้หัวใจชื่นบานพองโต   ))
   พี่มีอะไรก็ว่ากล่าวตักเตือนสอนสั่งผมได้เลยนะครับ...ถึงผมจะ 50 กว่าๆแล้วก็ยังทำผิดๆพลาดๆกับชีวิตเป็นประจำเสมอต้นเสมอปลายครับ...น้องคนนี้พร้อมจะรับฟังคำสอนสั่งด้วยความยินดีครับ
 

[นายช่างเอ๋]

ทุเรียน

นี่ก็อีกแบบของ...คิดได้ไงอ่ะ
   ตกลงว่า...ทุกวัน...ทุกเดือน...ทุกปี...เงินภาษี...ที่จ่ายเงินเดือนข้าราชการกระทรวงพานิชย์ไม่ได้คุ้มอะไรเลยมานานแสนนานไม่รู้จักไปค้าขายให้เกษตรกรเลย...เพิ่งจะมาเห่อขนตูดเอาก็ตอนที่...จีนมายึดสวนทุเรียนซะจะหมดแล้วนี่นะ...เสียข้าวสุกจริงๆ((และก็คงเป็นกับพืชผลทางการเกษตรทุกอย่างด้วย)) ซึ่งมันก็คือเรื่องจริงนั่นแหละ
    http://www.innnews.co.th/shownews/show?newscode=717523

  อันนี้เค้าคงพยายามประโคมข่าวเพื่อรอรับอนิสงผลบุญแก้หน้าจากกรณี...ล้งจีน...ไม่ต้องประโคมว่าจะดันส่งออกไปไหนก็ได้ทุเรียนตอนนี้น่ะ...พี่จีนเค้าทำตลาดไว้ให้เรียบร้อยหลายปีแล้วจนมาตั้งล้งเต็มไปหมด..บักห่...จนขนาดคนไทยเองยังต้องซื้อทุเรียนคัดไม่ผ่านเกรดส่งออกกินกัน...ก็แบบรู้ๆกันยังมีหน้า...คิดได้ไงนะ...เปลืองข้าวสุกจริงๆ

  อนาถกะเงินภาษีจริงๆ
http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=126458.0 

[พี่แสง]

โหหหหหห  
   กราบขอบพระคุณมากๆรู้สึกยินดีและเป็นพระคุณครับที่มีรุ่นพี่แวะมาเยี่ยมเยียนถึงสวนคนปากเสียครับ...ต้องขอคาราวะผู้อาวุโสครับ  

เรื่องเล่าระเบียงไม้บ้านเก่าที่เมืองชล

อ่านตั้งแต่หน้าแรกยันหน้าสุดท้าย เพิ่งอ่านหมดวันนี้แหละ  พี่เป็นคนอ่านหนังสือละเอียดอ่านทุกตัวอักษร อ่านไปบางเรื่องบางตอนที่เล่า สนุก สะใจ สมใจ อันตราย โจ๊ก ขมขื่น แล้วรันทด แต่ทั้งหมดก็ไม่เท่าเศร้าใจระคนแค้นเคืองที่นายช่างเอ๋เล่าตอนพ่อนายช่างตายแล้วทิ้งสมุดบันทึกไว้  พี่อ่านสนุกเพราะเด็กๆวิ่งขายของในตลาดบรรณเกษม (อยู่ติดถนนตรงสี่แยกไปทางบึง) ขายไม่หมดไปขายต่อที่ตลาดวัดใหญ่ บางวันไปขายตลาดล่าง นานๆไปขายตลาดบน  อ่านแล้วเหมือนตัวเองย้่อนไปที่เดิมผ่านตัวอักษรที่นายช่างบรรยาย
ถ้าเพื่อนๆที่มาใหม่ไปอ่านตั้งแต่หน้าแรกเถอะ มันคือประสพการณ์ของคนสู้ชึวิต มีผิดมีถูกมีศรัทธาและยังสู้ไม่ถอย ความรู้ความสามารถของนายช่างคนนี้ระดับพระกาฬทีเดียว นับถือจริงๆน้องเอ๋ย    

ถ้าสมัยเด็กๆพี่แสงวิ่งขายของในตลาดบรรณเกษม((ที่ผมนึกชื่อตลาดไม่เคยออกสักทีเพราะเรียกแต่ตลาดสี่แยกบ้านบึง))...พี่แสงอาจจะเคยเห็นผมและเพื่อนๆมาบ้างก็ได้ครับที่หน้าร้านกิจประสงค์การไฟฟ้า...ฝั่งตรงข้ามตลาด...พวกผมชอบไปรวมตัวกันที่นั่นเพราะเป็นบ้านเพื่อนมาตั้งแต่สมัยเล็กๆ...ทั้งพอโตขึ้นก็ยังใช้ที่นั่นเป็นที่รวมตัวกันเพื่อวิ่งข้ามถนนมาฝั่งตลาดเพื่อขึ้นรถไปวิทยาลัยเทคนิค...และแถวๆนั้นพวกผมใช้คำว่า...สิง...ดีกว่าครับบ่อยมากๆถึงเลิกเรียนกลับมาจากวิทยาลัยเทคนิคชลบุรีก็ยังมาตั้งป้ายปากม๋าที่หน้าร้านนั้นในการแซวสาวอาชีวะ   :Dจวบจนเย็นค่ำก็เลยเป็นลูกค้าประจำกับร้านก๋วยจั๊บเลือดหมูรถเข็นที่มาจอดหน้าร้านนั้นเพื่อรอรับสาวอาชีวะ...ชื่อตุ๊ก...ที่เพิ่งเลิกเรียนตอนค่ำกลับบ้านด้วยกันประจำ ...พี่แวะมาทำให้นึกถึงอดีตรักวัยเรียนขึ้นมาเลย   น้องสาวผมก็เรียนอาชีวะ...ผมไม่เคยไปรับไปส่งเลยสักครั้งนึง...แต่พอสาวตุ๊กมาเช่าห้องอยู่ที่บ้านผม((สมัยนึงที่บ้านสร้างหอพักไว้ด้วยในบริเวณรั้วบ้าน))...ผมกลับเดินไปส่ง...ไปรอรับเพื่อเดินกลับด้วยกันทุกวัน...((พี่แวะมาทำให้ภาพอดีตมันหวลกลับมาในสมองได้อีกนั่งนึกไปก็ยิ้มไปสาวบางคนผ่านมานึกถึงแล้วก็จิตใจห่อเหี่ยว...สาวบางคนผ่านเข้ามาในชีวิตเวลานึกถึงก็ทำให้หัวใจชื่นบานพองโต   ))
   พี่มีอะไรก็ว่ากล่าวตักเตือนสอนสั่งผมได้เลยนะครับ...ถึงผมจะ 50 กว่าๆแล้วก็ยังทำผิดๆพลาดๆกับชีวิตเป็นประจำเสมอต้นเสมอปลายครับ...น้องคนนี้พร้อมจะรับฟังคำสอนสั่งด้วยความยินดีครับ
 

พี่ไม่สามารถที่จะไปสอนสั่งอะไรนายช่างเอ๋และใครๆได้เลย แก่แต่ตัวอ่ะ สมองกะความคิดไม่ได้ไปด้วยกันเล้ยย แต่บางทีอ่านอะไรที่มันขัดใจก็อาจจะมีผางๆไปบ้างด้วยความลืมตัว55555 เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าร้านขายเครื่องไฟฟ้าชื่อกิจประสงค์ พี่จำได้แค่ชื่อร้านเสริมสวยหยก เพราะลูกชายคนเล็กของร้านเสริมสวยเนี่ย มันเป็นคู่กัดพี่เพราะเรียนห้องเดียวกัน และอีกร้านที่จำได้คือร้านเมืองชลฟาร์มาซี ส่วนร้านอื่นๆจำชื่อไม่ได้ จำได้แต่ชื่อเจ้าของร้าน
ตลาดสี่แยกบึงเนี่ยสมัยนั้นตอนเย็นๆจะมีรถขายเงาะ ทุเรียน มังคุดมาจอดขาย มีวันนึงรถขนทุเรียนพันธ์กระดุมมาจอดขาย ติดป้ายลูกละหนึ่งบาท  ความอยากกินต้องรีบขี่จักรยานกลับบ้านไปแคะกระปุกมาสองบาทซื้อมาสองลูก ลูกนึงแอบกินคนเดียวจนหมด อีกลูกถือเดินเข้า่บ้านไปให้พี่ๆแบ่งกันกิน (คนขายบ่นว่าทุเรียนมีมากต้องรีบๆขายให้หมดๆและลูกเล็ก)  ปีที่มิตร ชัยบัญชา ตกเครื่องบินตาย พี่ก็เข้ากรุงเทพมาอยู่กับพี่ชายแล้ว สองสามเดือนได้กลับบ้านทีนึง มันยังเด็กเลยจำเรื่องเก่าๆได้บ้าง  เลยไม่ทันได้เห็นก๊วนเด็กอาชีวะตั้งก๊วนกัน 
ตามสูตรมั้ง คนแก่มักชอบเล่าเรื่องความหลัง5555  ก็มาตามอ่านเพราะความรู้เรื่องนั้นเรื่องนี้ที่นายช่างเล่ามามีประโยชน์และสามารถนำมาประยุกต์ใช้แบบเรียนลัด โดยเฉพาะเรื่องงานก่อสร้าง เยี่ยมจริงๆ ขอบคุณที่เล่าค่ะ 

[นายช่างเอ๋]

อึ้งเลยกรู 





   ได้ยินมาตั้งแต่เล็กๆแล้วครับไม่ใช่ 20 ปีที่ผ่านมา...แล้วในสมัยเล็กๆกยังคิดว่า..."อ้าวแล้วทำไมไม่เป็นเสือตัวที่หนึ่งล่ะ"....จนมาได้ยินเพลงของปูพงษ์สิทธิ์..."เสือตัวที่11"...ก็ยังคิดเอ่อ...อ้้าาา...อึ้ง
   พอมาถึงเดี๋ยวนี้ตรูซึ้งใจเลย...ซึ้งซะจนน้ำตาไหล...ถุยยยย...สร้างชาติกะเค้ามาตั้ง 50 กว่าปี...ตรูไดเป็นแค่...เห็บหมาเองเหรอ