กว่าจะมาเป็นเกษตรพอเพียง แบบของ บ้านสวน มาลีบู เชียงใหม่

[SuanSONGPOL]

ดูสวนนี้แล้วนำมาเป็นฟืนท่อนใหญ่ในการเติมเชื้อไฟในใจผม ฮึ่ยยยย สวนทรงพล ลุยยยยยโลด!!!

[aoy0333]

สวัสดีค่ะพี่น้องชาวพอเพียงทุกคน
ห่างหายไปนานเนื่องจากบ้านสวนมาลีบู โทรศัพท์และเน็ตยังเข้าไม่ถึง

วันนี้ตื่นเช้ามานั่งที่ระเบียง จิบกาแฟ มองดูสวนเห็นตนไม้เจิญเติบโต มองดูความเปลียนแปลงของสวน
ผ่านไปไวเหมือนโกหก (2552-2557) นี่เราลงมือทำมาได้ ๕ ปี แล้วหรือนี่



ช่วงนี้เป็นช่วงที่บ้านสวนมาลีบูของเราคึกคักเป็นพิเศษตั้งแต่ปลายปี มีพี่ๆน้องน้องเข้ามาพักบ้าง จัดงานเลี้ยงบ้างพอได้ใช้จ่ายคนงานในสวน เป็นช่วงที่รอให้ผลผลิตทางการเกษตรออกดอกออกผล

[aoy0333]

[aoy0333]

[aoy0333]

วันนี้ได้มีโอกาศ สำรวจป่ารอบๆไร่ ป่าไม่ยังโอเคนะ ไม่มีใครไปแผ้วถาง น่าจะทำทางเดินป่า  ศึกษาธรรมชาติ

[aoy0333]

เริ่มต้นตั้งแต่สมัยที่เรียนอยู่ เนื่องจากจบเกษตรมาจากวิทยาลัยเกษตรเพชรบุรีจบ ปวช.  จากนั้นมาเรียนต่อ ปวส ที่สถาบันเทคโนโรยีทางการเกษตรพระนครศรีอยุธยาเมื่อจบ ก็มุ่งมั่นที่จะมาสอบเข้า แม่โจ ตามความฝันของเด็กเกษตรทุกคนในสมัยนั้นแหละค่ะ ด้วยความที่สมองหนาปัญญาน้อยเลยสอบเข้าไม่ได้  จึงต้องหาที่เรียนอื่น จึงหันไปเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนของเมืองเชียงใหม่ ด้วยความที่ชอบอากาศและผู้คนที่นี่จึงไม่ยอมกลับบ้านที่ประจวบ  และก็ไมได้สนใจด้านเกษตรอีกเลย เพราะไม่ได้เรียนด้านการเกษตรแต่ไปเรียนด้านบริหารงานบุคลแทน  แต่ด้วยความที่พ่อแม่พี่น้องเป็นชาวไร่ชาวสวน ในใจก็ยังตั้งเป้าไว้เสมอว่าวันหนึ่งจะมี ฟร์ามเล็กๆเป็นของตนเอง  วันหนึ่ง โอการก็มาถึง (เมื่อประมาณ 15 ปีที่แล้ว)ได้มีโอกาศมาเที่ยวบ้านที่เรียนด้วยกัน มีชาวบ้านแถวนั้นต้องการขายที่ 7 ไร่ 30,000บาท  ที่ ใบสทก สมัยนั้นไม่มีราคา ก็เลยตกลงชื้อไว้แล้วก็ชื้อทิ้งไว้ให้คนอื่นทำจริงๆ ตัวเองก็ต้องเรียนไปด้วยหาเงินใช้หนี้ไปด้วยไม่มีเวลามาเหยียบที่สวนอีกเลยจนเรียนจบ ก็ทำงานที่เชียงใหม่อีกหลายปีก็ยังไม่ได้เดินทางตามฝันสักที(ทุกวันเดินตามหาเงิน)แต่ในเวลาที่ทำงานอยู่ก็ได้ชื้อที่เพิ่มในบริเวณที่ติดๆกันที่ชาวบ้านมาขายให่อีกหลายแปลง ระหว่างที่ทำงานได้มีโอกาศเข้าไปสวนบ้างทดลองจ้างคนมาทำ ปลูก ผลไม้จนเต็มสวน แต่ไม่ได้ผลเลยเพราะเราไม่ได้ทำเองหมดเงินไปกับค่าจ้าง แล้วงานก็ไม่คืบหน้า ไฟป่าบ้าง ขโมยบ้าง ชาวบ้านตัดทิ้งบ้าง  (มาทราบตอนหลังว่าที่ตัดผลไม้ทิ่ง เพราะเกะกะถั่วที่ชาวบ้านมาขอปลูก) แต่ในเวลาที่ทำงานอยู่ก็ได้ชื้อที่เพิ่มในบริเวณที่ติดๆกันที่ชาวบ้านมาขายให่อีกหลายแปลง ในที่สุดก็หมดกำลังใจหมดเงินไปที่ดินก็กลับมารกร้างว่างเปล่าเหมือนเดิม  จนในที่สุดก็ย้ายถินฐานจากเชียงใหม่กลับไปทำงานที่บ้านเกิดจากนั้นก็ไม่ได้กลับมาดูที่ดินแปลงนี้อีกเลย และตั้งใจจะตั้งรกรากที่บ้านเกิดเพราะแต่งงานกับแฟนซึ่งมีบ้านเกิดที่ประจวบด้วย  แล้ววันหนึ่งก็มีคนโทรไปขอซื้อที่แปลงนี้จึงพากันกับแฟนนั่งรถไฟมาเชียงใหม่เพื่อจะมาขายที่ดินแปลงนี้  แต่พอมาถึงแฟนกลับเปลี่ยนใจไม่ยอมขาย  แล้วชวนให้เราย้ายกลับมาอยูเชียงใหม่อีกครั้ง
แล้วก็กลับไปประจวบบอกเซ้งกิจการทัวร์เล็กๆ และอู่ของแฟน แล้วเก็บกระเป๋าเดินทางมาเชียงใหม่อีกครั้ง(ใครห้ามก็ไม่ฟัง)ที่มีคนห้ามเพราะเรา2 คนเป็นลูกคนเล็กของครอบครัวและทำงานมามากมายหลายอย่างแต่ยังไม่ประสบความสำเส็จสักที ทุกคนก็เป็นห่วง แตเราสองคนก็ตัดสินใจแนวแน่เดินหน้ามาตามฝันของตัวเอง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
มาถึงวันนี้ได้ปีนี้เข้าปีที่3 แล้วถึงแม้ชีวิตที่ผ่านมาจะลุ่มๆดอนๆแต่ก็พอมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างบ้างแล้ว  จึ่งอยากแบ่งบัน ให้คนอื่นๆที่ฝัน เดินมางต่อไป หากเราไม่หยุดเดินสักวันคงต้องถึงเส้นชัยจนได้  ถึงแม้จะช้ากว่าใครแต่เมื่อเราไม่หยุดมันจะต้องถึงแน่นอน
สวนของเราไม่มีไฟฟ้า  ไม่มีปะปา (เมื่อ15 ปีที่แล้วไม่มียังไงตอนนี้ก็ยังคงไม่มีเหมือนเดิม)เสียดายที่ไม่ค่อยได้เก็บภาพเดิมๆไว้บ้าง

แต่จริงๆหากพูดถึงเกษตรพอเพียง เราก็เหมือนพึ่งเริ่มต้นแหละ

อีกอย่างเราสองคนไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นเกษตรพอเพียงได้เลยเพราะแฟนเราเป็นช่างซอมรถ ส่วนเราถึงแม้จะเคยเรียนเกษตรมาแต่ก็ได้เปลี่ยนไปจนลืมวิชาที่เคยเล่าเรียนงานด้านการเกษตรจนหมดเหมือนเริ่ม หนึ่งใหม่ แต่เราสองคนก็จะพยายามเอาสิ่งที่เราสองคนกับแฟนชอบมาใส่รวมกันไว้ในสวนของเราแฟนบอกว่าหากเราได้ทำในสิ่งที่ตนเองชอบได้อยู่กับสิ่งที่ตนเองรัก เราจะมีความสุขเราต้องทำบ้านและสวนควบคู่ไปกับทำสิ่งที่ตัวเองชอบและรัก เราจะไม่อยากไปใหนเราจะรักบ้านและอยากอยู่กับมัน มันอาจไม่เหมือนใครแต่ แบบนี้จะเรียกว่า สวนพอเพียงในแบบของมาลีบูนะ


รถคันนี้คือรถที่พาเรามาทำตามฝันขับ( เป็นรถที่ไม่เข้ากับงานเกษตรเลยใช่ใหม?)

ช่วงนี้มีเวลาว่างแล้ว เดียวมา  อัพเดรท เรื่องบ้านสวนมาลีบูกันต่อนะค่ะ   

[กัญจน์]

หายไปนานเลยครับ ยังคิดถึงเหมือนเดิมกิจการโฮมสเตย์เป็นอย่างไรบ้างไว้มีโอกาสไปเชียงใหม่อีกจะหาโอกาสไปเยี่ยมเยียนครับ

[aoy0333]

หายไปนานเลยครับ ยังคิดถึงเหมือนเดิมกิจการโฮมสเตย์เป็นอย่างไรบ้างไว้มีโอกาสไปเชียงใหม่อีกจะหาโอกาสไปเยี่ยมเยียนครับ

ยินดีค่ะ ตอนนี้ กำลังจะมาทำการเกษตร อย่างจริงจังเพิ่มขึ้นค่ะ  เดียวจะเริ่มอัพเดทค่ะ  เดินช้าๆ ค่อยเป็นค่อยไปค่ะ  แต่ที่สำคัญยังคงทำอย่างต่อ้นืรอง ล้มบ้างลุกบ้างได้รสชาติค่ะ

[aoy0333]

สวัสดีค่ะ  เพื่อนๆ พี่พี่ น้องน้อง ชาวเกษตรพอเพียงที่ น่ารักทุกคน
หลังจากผ่านมาหลายปี กับการใช้ชีวิตแบบ เกษตรกร ผ่านการล้มเหลว  ผ่านการลองผิด  มากกว่าลองถูก หลายครั้งอยากจะกลับเข้าเมืองไป ทำงานหารายได้ใช้ชีวิต แบบเดิมๆ  สิ่งที่สำคัญที่สุด ที่เรายังคงอยู่  และดำเนินชีวิต แบบนี้ได้  เพราะ  เราสองคนมีเป้าหมายที่ชัดเจนว่าเราจะสร้าง บ้านสวนมาลีบู  ให้เป็น ทุกอย่างในชีวิตของเรา   อย่างไรหรือหลายคนอาจสงสัย  การที่เราจะอยู่ที่ใหนได้นานๆหรือทุกวัน  อย่างแรกเลย  คือ  เราต้องชอบมันก่อน รักมันก่อนเราถึงจะอยู่ได้  แต่ เพียงแค่นั้น เพียงพอแล้วหรือ  ป่าวค่ะ  นี่เป็นแค่เพียงการเริ่มต้นเท่านั้น  หลังจากที่เราตัดสินใจ ว่าเราจะมาใช้ชีวิตแบบพอเพียง  เคยฝันว่าจะเป็น อย่างนั้นอย่างนี้ ภาพในความฝันกับเส้นทางการเดินมัน ไม่ได้ ราบเรียบและสวยงามอะไร แต่จุดหมายที่เรา เห็นมันชัดเจนและเหมือนเวลาเรา จะเดินทางไปที่ใหนสักแห่ง  เรารู้ว่าเราจะเดินทางไปใหน แต่เราไม่จะมองไม่เห็นหรอกว่า ระหว่างทางเดินนั้น มันมีอะไรเกิดขึ้นกับเราบ้าง  แต่  ถ้าเรายังคงเดินต่อไปไม่หยุด  ยังไง  เราต้องเดินทางถึงจุดหมายแน่นอนค่ะ  เป็นกำลังใจให้ทุกคนที่ลุกขึ้นมาเดินตามฝันของตัวเองค่ะ  มาเดินไปด้วยกันค่ะ  ถึงทุกวันนี้  เราจะเดินมานานพอควร  แต่  ขอบอกว่าระยะทางยังคงอีกยาวไกลกว่าจะถึงจุดหมาย  หลายๆคนที่เคยอ่าน กะทู ของเรา อาจคิดว่าเราล้มเลิกไปแล้ว  แต่ ยังอยู่นะค่ะ  จากนี้ไป จะ มาเล่ารื่องเส้นทางเดิน อัพเดท สวนแบบพอเพียงในแบบของย้านสวนมาลีบูกันต่อ  เผื่อว่าแนวคิดและเส้นทางของเรา อาจเป็น แรงและกำลังใจ ให้ใครได้บ้าง  สวัสดีค่ะ

[uncle tore]

มุ่งมั่นต่อไปครับ ฝันจะเป็นจริง ราคาที่ดินสูงขึ้นตลอดเวลา ขายแล้วหาซื้อยากแพงมาก สู้ต่อไปครับ ดูรถเก๋งในภาพใหญ่โตนั่งสบายใช่ยี่ห้อ King Wood ของออสเตรเลียมัยครับ

[deemeechai]

มาติดตาม พร้อมกำลังใจครับ 

[aoy0333]

มุ่งมั่นต่อไปครับ ฝันจะเป็นจริง ราคาที่ดินสูงขึ้นตลอดเวลา ขายแล้วหาซื้อยากแพงมาก สู้ต่อไปครับ ดูรถเก๋งในภาพใหญ่โตนั่งสบายใช่ยี่ห้อ King Wood ของออสเตรเลียมัยครับ

เป็นเชฟโรเลต คาเมโร่ค่ะ

[aoy0333]

มาติดตาม พร้อมกำลังใจครับ 

ขอบคุณมากค่ะ แต่ ก็ยัง สะเปสะปะอยู่เลยค่ะ  ตอนนี้เริม ปฎิบัติตัวเป็นเกษตรพอเพียง มากขึ้น ปลูกทุกอย่างที่กินค่ะ และกินทุกอย่างที่ปลูก ลดค่าใช้จ่ายประจำวันค่ะ