กว่าจะมาเป็นเกษตรพอเพียง แบบของ บ้านสวน มาลีบู เชียงใหม่

[aoy0333]

เริ่มต้นตั้งแต่สมัยที่เรียนอยู่ เนื่องจากจบเกษตรมาจากวิทยาลัยเกษตรเพชรบุรีจบ ปวช.  จากนั้นมาเรียนต่อ ปวส ที่สถาบันเทคโนโรยีทางการเกษตรพระนครศรีอยุธยาเมื่อจบ ก็มุ่งมั่นที่จะมาสอบเข้า แม่โจ ตามความฝันของเด็กเกษตรทุกคนในสมัยนั้นแหละค่ะ ด้วยความที่สมองหนาปัญญาน้อยเลยสอบเข้าไม่ได้  จึงต้องหาที่เรียนอื่น จึงหันไปเรียนมหาวิทยาลัยเอกชนของเมืองเชียงใหม่ ด้วยความที่ชอบอากาศและผู้คนที่นี่จึงไม่ยอมกลับบ้านที่ประจวบ  และก็ไมได้สนใจด้านเกษตรอีกเลย เพราะไม่ได้เรียนด้านการเกษตรแต่ไปเรียนด้านบริหารงานบุคลแทน  แต่ด้วยความที่พ่อแม่พี่น้องเป็นชาวไร่ชาวสวน ในใจก็ยังตั้งเป้าไว้เสมอว่าวันหนึ่งจะมี ฟร์ามเล็กๆเป็นของตนเอง  วันหนึ่ง โอการก็มาถึง (เมื่อประมาณ 15 ปีที่แล้ว)ได้มีโอกาศมาเที่ยวบ้านที่เรียนด้วยกัน มีชาวบ้านแถวนั้นต้องการขายที่ 7 ไร่ 30,000บาท  ที่ ใบสทก สมัยนั้นไม่มีราคา ก็เลยตกลงชื้อไว้แล้วก็ชื้อทิ้งไว้ให้คนอื่นทำจริงๆ ตัวเองก็ต้องเรียนไปด้วยหาเงินใช้หนี้ไปด้วยไม่มีเวลามาเหยียบที่สวนอีกเลยจนเรียนจบ ก็ทำงานที่เชียงใหม่อีกหลายปีก็ยังไม่ได้เดินทางตามฝันสักที(ทุกวันเดินตามหาเงิน)แต่ในเวลาที่ทำงานอยู่ก็ได้ชื้อที่เพิ่มในบริเวณที่ติดๆกันที่ชาวบ้านมาขายให่อีกหลายแปลง ระหว่างที่ทำงานได้มีโอกาศเข้าไปสวนบ้างทดลองจ้างคนมาทำ ปลูก ผลไม้จนเต็มสวน แต่ไม่ได้ผลเลยเพราะเราไม่ได้ทำเองหมดเงินไปกับค่าจ้าง แล้วงานก็ไม่คืบหน้า ไฟป่าบ้าง ขโมยบ้าง ชาวบ้านตัดทิ้งบ้าง  (มาทราบตอนหลังว่าที่ตัดผลไม้ทิ่ง เพราะเกะกะถั่วที่ชาวบ้านมาขอปลูก) แต่ในเวลาที่ทำงานอยู่ก็ได้ชื้อที่เพิ่มในบริเวณที่ติดๆกันที่ชาวบ้านมาขายให่อีกหลายแปลง ในที่สุดก็หมดกำลังใจหมดเงินไปที่ดินก็กลับมารกร้างว่างเปล่าเหมือนเดิม  จนในที่สุดก็ย้ายถินฐานจากเชียงใหม่กลับไปทำงานที่บ้านเกิดจากนั้นก็ไม่ได้กลับมาดูที่ดินแปลงนี้อีกเลย และตั้งใจจะตั้งรกรากที่บ้านเกิดเพราะแต่งงานกับแฟนซึ่งมีบ้านเกิดที่ประจวบด้วย  แล้ววันหนึ่งก็มีคนโทรไปขอซื้อที่แปลงนี้จึงพากันกับแฟนนั่งรถไฟมาเชียงใหม่เพื่อจะมาขายที่ดินแปลงนี้  แต่พอมาถึงแฟนกลับเปลี่ยนใจไม่ยอมขาย  แล้วชวนให้เราย้ายกลับมาอยูเชียงใหม่อีกครั้ง
แล้วก็กลับไปประจวบบอกเซ้งกิจการทัวร์เล็กๆ และอู่ของแฟน แล้วเก็บกระเป๋าเดินทางมาเชียงใหม่อีกครั้ง(ใครห้ามก็ไม่ฟัง)ที่มีคนห้ามเพราะเรา2 คนเป็นลูกคนเล็กของครอบครัวและทำงานมามากมายหลายอย่างแต่ยังไม่ประสบความสำเส็จสักที ทุกคนก็เป็นห่วง แตเราสองคนก็ตัดสินใจแนวแน่เดินหน้ามาตามฝันของตัวเอง อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด
มาถึงวันนี้ได้ปีนี้เข้าปีที่3 แล้วถึงแม้ชีวิตที่ผ่านมาจะลุ่มๆดอนๆแต่ก็พอมองเห็นเป็นรูปเป็นร่างบ้างแล้ว  จึ่งอยากแบ่งบัน ให้คนอื่นๆที่ฝัน เดินมางต่อไป หากเราไม่หยุดเดินสักวันคงต้องถึงเส้นชัยจนได้  ถึงแม้จะช้ากว่าใครแต่เมื่อเราไม่หยุดมันจะต้องถึงแน่นอน
สวนของเราไม่มีไฟฟ้า  ไม่มีปะปา (เมื่อ15 ปีที่แล้วไม่มียังไงตอนนี้ก็ยังคงไม่มีเหมือนเดิม)เสียดายที่ไม่ค่อยได้เก็บภาพเดิมๆไว้บ้าง

แต่จริงๆหากพูดถึงเกษตรพอเพียง เราก็เหมือนพึ่งเริ่มต้นแหละ

อีกอย่างเราสองคนไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นเกษตรพอเพียงได้เลยเพราะแฟนเราเป็นช่างซอมรถ ส่วนเราถึงแม้จะเคยเรียนเกษตรมาแต่ก็ได้เปลี่ยนไปจนลืมวิชาที่เคยเล่าเรียนงานด้านการเกษตรจนหมดเหมือนเริ่ม หนึ่งใหม่ แต่เราสองคนก็จะพยายามเอาสิ่งที่เราสองคนกับแฟนชอบมาใส่รวมกันไว้ในสวนของเราแฟนบอกว่าหากเราได้ทำในสิ่งที่ตนเองชอบได้อยู่กับสิ่งที่ตนเองรัก เราจะมีความสุขเราต้องทำบ้านและสวนควบคู่ไปกับทำสิ่งที่ตัวเองชอบและรัก เราจะไม่อยากไปใหนเราจะรักบ้านและอยากอยู่กับมัน มันอาจไม่เหมือนใครแต่ แบบนี้จะเรียกว่า สวนพอเพียงในแบบของมาลีบูนะ


รถคันนี้คือรถที่พาเรามาทำตามฝันขับ( เป็นรถที่ไม่เข้ากับงานเกษตรเลยใช่ใหม?)

[aoy0333]

บ้านหลังแรก

[aoy0333]

พื้นที่โดยรอบหลังจากผ่านมาได้2 ปีกว่า

[aoy0333]

http://i1271.photobucket.com/albums/jj636/malibu_chiangmai/9cf851c8.jpg[/IMG]bu_chiangmai/53651d7c.jpg[/IMG]
เลี้ยงเป็ดไว้ได้กินไข่ทุกวัน ยังมีเหลือไว้ขายเล็กน้อย

[konthain(นพ)]

มาจองปูเสื่อนั่งกินก๋วยเตี๋ยวรอติดตามนะครับ  บรรยากาศที่สวนสุดยอดและกระท่อมก็น่าอยู่ครับ

 

[aoy0333]

ต้นลำใยที่ปลูกเมื่อหลายปีก่อนยังคงเหลือให้เห็น  สัก20 ตัน

[aoy0333]

บ้านหลังใหม่ของเรา แต่เก่ามาจากที่อื่น
และแล้วก็เป็นบ้านใหม่ของเรา

[aoy0333]

มาดูมุมของสะสมของ บ้านสวนมาลีบูนะ หากคุณมีก็เก็บๆไว้วันหนึ่งอาจมีประโยชน์นะ
เช่นจักยานคันเก่าๆที่ไม่มีใครใช้ เอามาทำแบบนี้นะ
วิทยุเก่าๆของพ่อ
นาฬิกาเรือนแรกของพอกับแม่แฟน
อันนี้วิทยุอีกอัน

[jame kp]

  ;)เปิดตัวสวน ได้น่าสนใจ ชวนสงสัย เลยมานั่งวิสาสะ ที่บ้านหลังแรกของสวนซะเลย เป็นการเดินทางที่ไกลมากด้วยรถคันเทห์ จากประจวบ ถึง เชียงใหม่ ขนาด 3ปี บรรยากาศยังสวยและโดนใจ ชาวพอเพียง อีกหลายคนเลยครับ ของสะสมและนำมาดัดแปลงใช้งาน ก็เตะตาอีก เฮ้อ !!- ขนาดลงรูป ยังไม่ได้เจาะข้างใน ยังน่าติดตามขนาดนี้ คงต้องเข้ามาบ่อยๆแล๊ะ นึ่งข้าวเหนียว ไก่ย่าง เอาออกมาต้อนรับ แขกเหรื่อได้เลยครับ !!!ผมขอกลับก่อนวันนี้ แบบ อิจฉา

[krading]

อยู่พิกัดไหนเนี่ย! เผื่อข้ามฝั่งไปดูบ้าง

[ทิดโส โม้ระเบิด]

ที่สวยครับ
มานั่งจิบของขม ๆ และได้เกาเหลาจากพี่นพรองท้องและเป็นกับแกล้มไปด้วยครับ
รอชมต่อนะครับ

ปล. ช่วยลดขนาดรูปสักหน่อยคงดีครับ เอา 640*480 ก็ได้ ขอบคุณครับ

ไปละ   อิอิอิ

[tera]

- ว่าง ๆ มาเยี่ยมแม่โจ้นะครับ มีหลายฐานเรียนรู้ที่อาจเป็นประโยชน์ครับ 

[keawfa]

สุดยอดเลยค่ะ นี่แหละที่เรียกว่าของ ๆ เรา ถ้าจะเป็นของเรา อย่างไรก็เป็นของเรา เมื่อ 20 ปีที่แล้ว เคยดูที่ที่เชียงใหม่ไว้สร้างฝันเหมือนกัน แต่ฝันไม่เป็นจริง คนร่วมฝันคิดกันคนละแนวเลยต่างคนต่างเดิน นำความฝันมาสร้างต่อคนเดียว  ชอบของเก่าค่ะ เห็นแล้วหัวใจพองโต
มีความสุข  ลงภาพและเรื่องราวต่อนะคะ คอยตามมาติด ๆ ค่ะ 

[Rai_Ninlapat]

-สั่งกับแกล้มและของดองมานั่งรอชมแล้วครับ 

[BoY NakonChuM]

สวนน่าอยู่มากครับ ....

ผมชอบการตัดสินใจของคุณมาก..แน่วแน่มก

อยู่พิกัดไหนครับ ที่ลักษณะอย่างนี้อยากได้อยู่เหมือนกันครับ

[aoy0333]

- ว่าง ๆ มาเยี่ยมแม่โจ้นะครับ มีหลายฐานเรียนรู้ที่อาจเป็นประโยชน์ครับ 

ต้องไปแนะๆค่ะ เพราะความรู้ด้านการเกษตรคงต้องศึกษาและขอคำแนะนำจาก ทุกท่านอีกมากค่ะ