บังเอิญ!แวะไปดูสวนผลไม้ที่เวียดนาม

[bandaj]

เช้าวันที่2/9/2554 ออกจากที่พัก6.00น เพื่อออกเที่ยวดูเมืองกาเมา โดยเรียกมอเตอร์ไซด์รับจ้าง ถามราคาเท่าไหร่(Bao nhiêu?)ลุงแกบอกแล้วแต่จะให้ เลยบอกลุงแกไปว่า"ดี"  (ดี= Đi แปลว่าไป)
นั่งมอไซด์ไปเห็นโบสวัดอยู่ไกลๆ นึกว่าเป็นวัดไทยจึงแวะเข้าไปดู ปรากฏว่าเป็นวัดของเขมร

[bandaj]

นี่เป็นใจกลางเมืองกาเมา เป็นอนุเสาวรีย์ คล้ายๆบ้านเรา

มุมใกล้ๆ

[bandaj]

อาหารเช้า เป็นข้าวต้มกุ้งกับหมูยอนึ่ง ทานสองคนกับคนขับมอไซด์

คนนี้แหละที่บอกว่า ราคาแล้วแต่จะให้ ชื่อลุง"จิน" ขับมอไซด์รับจ้างมา25ปี เป็นคนใจดีมาก อยากไปดูตรงไหนลุงพาไปดูหมด วันนี้จ่ายลุงไป200,000ด่อง และซื้อองุ่นให้ลุงกลับไปฝากคุณยายที่บ้านด้วยและขอบคุณลุงมาก(Cảm ơn nhiều)

[bandaj]

แม่น้ำกาเมาไหลผ่านตัวเมือง
มีบริการเรือท่องเที่ยวตามแม่น้ำ

[bandaj]

ห้างสรรพสินค้าเพิ่งสร้างเสร็จ
ยังไม่เปิดบริการ

[bandaj]

แวะดื่มกาแฟที่ร้านมีชื่อเสียงของจังหวัด มีคนนั่งดื่มกันเยอะ

กาแฟของร้านนี้รสชาติอร่อยจริงๆ คนเวียดนามนิยมดื่มกาแฟมากๆ ร้านกาแฟใหญ่ๆทั้งนั้น

ราคาไม่แพง 2แก้ว 24,000ด่อง

[bandaj]

จังหวัดกาเมา แต่ก่อนเกษตรกรนิยมปลูกข้าวแต่ตอนนี้ปรับที่นามาทำนากุ้ง

[bandaj]

เดินทางต่อมาที่จังหวัด กังเทอ จังหวัดนี้มีแม่น้ำโขงไหลผ่านตัวจังหวัด เกษตรกรนิยมปลูกข้าว

แม่น้ำโขงที่นี่จะกว้างมาก

[bandaj]

อนุเสาวรีย์ท่านโฮจิมินห์


ด้านหน้าตลาดสดจังหวัด กั่งเทอ

[bandaj]

เดินทางต่อมาที่จังหวัด เตียงยาง และพักที่นี่1คืน จังหวัดนี้มีแม่น้ำโขงอีกสายไหลผ่าน(แม่น้ำโขงพอเข้าเวียดนามจะแยกออกเป็น9สาย) เกษตรกรที่นี่จะปลูกผลไม้เป็นส่วนใหญ่
อาหารเช้า เป็นก๋วยจั๊บเป็ด อร่อยมาก ราคาถ้วยละ30,000ด่อง

จากอาหารเช้าไปที่ร้านกาแฟต่อ "กาแฟเสือด๋า"เป็นกาแฟที่ผมชอบมาก การชงเขาจะเอานมสดใส่ลงไปในแก้วก่อนจากนั้นเอากาแฟใสในถ้วยอลูมิเนียม(ด้านล่างเจาะรูเล็กๆ)แล้วเอาน้ำร้อนเทลงกาแฟจะค่อยๆหยดลงไปในแก้วที่มีนมใช้เวลาประมาณ10นาที จากนั้นคนให้เข้ากันแล้วเทลงแก้วที่มีน้ำแข็งอีกที

น้อง"จุง"เป็นคนที่นี่ แต่ไปทำงานเป็นพนักงานขับรถให้ที่บริษัท วันหยุดหลายวันเขาเลยกลับบ้านและโทรให้ไปเที่ยวบ้านเขา ระหว่างนั่งดืมกาแฟเขาถามว่าอยากไปดูอะไรมากที่สุด เลยถามเขาว่าผลไม้ที่มีขายเยอะแยะที่จังหวัดนี้เขาปลูกที่ไหน เขาบอกว่าปลูกที่นี่แหละเลยบอกเขาว่าอยากไปดูสวนผลไม้ของที่นี่ และหลังจากดื่มกาแฟเสร็จ ก็ออกเดินทางไปดูสวนผลไม้

[bandaj]

ระหว่างทางจะมีสวนผลไม้ปลูกเต็มพื้นที่ไปหมด และชาวสวนเอาผลผลิตออกมาวางขายตามข้างถนนเป็นระยะๆ

สวนทุเรียน ที่นี่ทุเรียนกำลังเก็บผลผลิต

ผลผลิต ที่รอส่งเข้าไปขาย ทุเรียนที่นี่รสชาติจะแตกต่างจากบ้านเรา อร่อยคนละแบบ เนื้อจะไม่แน่นรสจะหวานกว่าแต่ไม่หอมมาก ราคา35,000ด่อง/กก ถ้าเทียบกับบ้านเราที่นี่ราคาจะแพงกว่า แต่ถ้าเป็นทุเรียนไทยหรือเงาะของไทยที่นำเข้ามาขายในเวียดนามราคาจะแพงเพิ่มขึ้นอีก3เท่าเทียบจากราคาของเวียดนาม เช่นเงาะของเขาราคา10,000ด่อง ของไทยจะขายที่30,000ด่อง และคนจะนิยมของไทยมากกว่า ผมถามเขาว่าเพราะไร เขาบอกว่าผลไม้ของไทยจะอร่อยกว่ามาก

ขึ้นแพขนานยนต์ไปดูสวนเงาะ


บนแพมีคุณยายเดินขายล็อตเตอรี่

สวนเงาะ


เงาะกำลังสุก

อุดหนุนเงาะที่สวน

[bandaj]

สวนส้มโอ ลูกส้มโอที่นี่เฉลี่ยจะเล็กกว่าของบ้านเรา
ระหว่างทางนักเรียนกำลังพักเที่ยง ชุดนักเรียนจะเป็นชุดประจำชาติ คือชุด อ๋าวไหย่

[bandaj]

สวนพริก


ชาวนากำลังลงแขกเกี่ยวข้าว บรรยากาศแบบนี้บ้านเราเหลือน้อย เพราะใช้รถเกี่ยวแทน

[bandaj]

แวะตลาด เตียงยาง
ซื้อปลาตากแห้งกลับไปฝากพนักงาน

แม่ค้าขายผัก คนเวียดนามนิยมทานผักกันมากและราคาถูก ทำให้ไม่ค่อยพบเห็นคนเวียดนามอ้วน แต่ที่นี่เริ่มใช้สารเคมีเยอะขึ้น อีกไม่นานก็คงจะเจอปัญหาแบบบ้านเราคือดินเสื่อมสภาพ และต้องหันมาใช้ปุ๋ยอินทรีย์แทน

บรรยากาศในตลาด

แม่ค้าขายผลไม้

อาหารมื้อเที่ยงที่เตียงยาง ราคา60,000ด่อง ก่อนเดินทางกลับบริษัท

ตอนไปนั่งรถปรับอากาศเพราะขึ้นที่ต้นทาง ขากลับนั่งรถแอร์ธรรมชาติเพราะต้องรอขึ้นระหว่างทาง บรรยากาศภายในรถจะแตกต่างกันมาก บรรทุกของเต็มไปหมด มีทั้งไก่ ไข่ ปลา รถมอไซด์บนหลังคาอีก5คัน แต่สรุปแล้วสนุกครับ

[suwimon ammala]

เห็นลูกเงาะ ของเวียดนาม นึกถึงเงาะหวานๆของเมืองไทย เลยค่ะ ดีใจจังได้เกิดเป็นคนไทย

[bandaj]

ความหวานกรอบยังสู้เงาะไทยไม่ได้ แต่เขาก็พัฒนาการปลูกนะ ตอนนี้บางสวนก็รสชาติใกล้ของไทยครับ