วันนี้กะว่าจะพาชมสวนน้าที่สองให้เสร็จ
แต่เสียดายที่ไม่มีรูปที่จะมาแบ่งปันเพิ่ม เพราะรูปที่ถ่ายมาใกล้จะหมดแล้ว
อีกอย่างผมเองก็ ๒-๓ เดือนได้กลับบ้านที่นึง
แต่คาดว่าปลายๆ เดือนนี้ (พ.ย.)จะกลับบ้านเพราะต้องไปดูแลการเกี่ยวข้าว
ปกติเสาร์ อาทิตย์ไม่ค่อยว่างติดสอนพิเศษ
สอนพิเศษเป็นอะไรที่รายได้ดี แต่ไม่ถูกกะจริตผมน่ะ
ผมอยากสอนเรื่องอื่นๆ ที่ไม่อยู่ในบทเรียน เช่น เกษตร จริยธรรม
เพราะส่วนมากนักเรียนเรียนเพื่อการ ต่อยอดการเรียนในอนาคต แต่ไม่ใช่จะหาว่าการสอนในปัจจุบันไม่ดี
ดีครับ แต่ดีส่วนน้อย โรงเรียนสอนพิเศษเค้าจ้างผม ชั่วโมงละ ๒๕๐ บาทเดือนนึงประมาณ ๒๐ กว่า ชั่วโมง
แต่ผมไม่ได้ภูมิใจกับเงินสอนพิเศษ เพราผมชอบเกษตรมากกว่า เลือดชาวนามันแรง อิอิ
อ้อ ถ้าลืมแนะนำตัวอย่างเป็นทางการก็ขออภัยครับ
นายประมาณ อุ่มพิมาย อาชีพ ครู โรงเรียนอยุธยานุสรณ์
ที่ว่านับถอยหลังก็รอย้ยกลับบ้านนั่นเอง
แต่หนทางอีกยาวไกล ยิ่งตั้งตารอ มันก็ยิ่งผ่านไปอย่างช้าๆ เห็นด้วยมั้ยครับ
