สวนเกษตรโชคดีชุมแพ - สวนในแนวคิด สั่งได้ ลดได้ ยั่งยืน (สารบัญหน้าแรก)

[คุณบรีส ชุมแพ]

ชอบเข้ามาดูสวนบ่อยๆคับ มาตรฐานดี  ลูกจ้างพ่นยาคงไม่มีแนวความคิดไรมากนอกจากทำงานให้มันเสร็จๆ ต้องเดินเร็วๆโปรยทั่วๆเพราะยืนฉีดกับที่มัน เหเหม็นเข้าจมูก จำเป็นต้องเดินหนี และกดหัวฉีดต่ำสุดเพราะกลัวละอองยา  ทำให้หลายๆครั้งเราเบื่อลูกจ้างต้องมาทำเอง การทำเอง ถ้ามีทุนก็สามารถหาซื้ออุปกรณ์อำนวยความสะดวกได้มากมาย รวมทั้งปรับสวนให้มีมาตรฐานได้ไหม่ยาก ทำให้ต้องอัดเม็ดเงินจำนวนมากเข้าไปเพื่อให้เป็นรูปร่างโดยเร็วที่สุด ซึ่งบางครั้งก็มีแผนงานหลายอย่างที่ไม่สมปราถนา เดี๋ยวแก้ เดี๋ยวปรับ อยู่นั่น แถมพอสวนมีผลผลิต ก็ต้องกลับมาหาแรงงานยากอีก พ่อค้า แม่ค้า ตลาด กดราคาอีก วนเวียน ไม่รู้ จบ สวนพี่บรีส คงไม่มีปัญหาอะไร เพราะเม็ดเงิน มันไหลเข้ามาไม่รู้จบ   ถ้าเป็น  ชาวบ้านที่ต้องลงทุน กู้หนี้ ยืมเขามา คงหงายเงิบ ระนาว

ขอบคุณครับ

แต่.....

เพราะเม็ดเงิน มันไหลเข้ามาไม่รู้จบ


อันนี้อยากจบเหมือนกันนะ แล้วเปลี่ยนเป็นเงินที่ไหลจากผลผลิตเนี่ย จะดีมาก 555

[nopmtp]

ช่วงกุมภาพันธ์ของปีที่แล้ว ผมเขียนสรุปประสบการณ์ด้านการเกษตร ครบ 1 ปี ไว้

วันนี้เลยขอเขียนประสบการณ์ในปีที่ 2 ว่าได้เรียนรู้อะไรบ้าง

1. ปีนี้เรียนรู้ปัญหาการจัดการคนงาน อย่างเข้มข้นเลยครับ บ่อยครั้งที่ความผิดพลาดในการทำงานของสวน เกิดจากคนงานเป็นส่วนตัว เช่น การพ่นยา รูปแบบการจ้างที่คนงานชอบคือ จ้างพ่นเป็นถัง หมดถังก็พ่นใหม่ ซึ่งก็แฟร์ดีสำหรับเราและเขา

แต่ในการทำงานจริง เขาพ่นแทบจะมั่ว ไม่ใส่ใจ ไม่คิดว่างานพ่นของตัวเอง มีคุณค่าอย่างไร สักแต่จะพ่นให้หมดๆ

สิ่งที่ผมสงสัยคือ ชุดความคิดที่ว่าพ่นให้หมดเร็วๆ นั้น ไม่ผิด เพราะหมดเร็ว ต่อถังเร็ว ได้เงินเยอะ

แต่ทำไมถึงพ่นตัวต้นไม้น้อยๆ แล้วใช้วิธีเดินเร็วๆ เพื่อให้พ่นพื้นที่ได้มากๆ

หากผมคิดแบบเดียวกัน ผมจะพ่นแต่ละต้นให้เยอะๆ ไม่ต้องเหนื่อยเดินมาก แต่น้ำในถังก็หมดเร็ว เช่นกัน... การพ่นแต่ละต้นเยอะ ป้องกันได้จริง เจ้าของสวนก็เปลืองยาหน่อย และเราในฐานะคนงานก็ได้เงินเยอะขึ้น

ผมจึงไม่เข้าใจชุดความคิดแบบนี้ แปลกดี

มีหลายครั้งที่ เจอชุดความคิดแปลกๆ ที่ส่งผลต่องาน จนทำให้ตลอดปี เกิดความเสียหายกับสวนค่อนข้างมาก เช่น มะนาว ยอดอ่อนเสียหายไม่ต่ำกว่า 3 ครั้ง มะกรูดต้องตายเพราะสู้กับหญ้าไม่ไหว

2. ปีนี้ลงมือเองเยอะมาก เพราะจากปัญหาข้อ 1 จึงลุยเอง และผลลัพธ์ที่ได้ถึงเหนื่อย แต่ก็มีความสุข ผลผลิตต่างๆ ได้ตามเป้าหมายที่ต้องการ และด้วยการต้องทำเอง ซึ่งทำได้แค่เสาร์อาทิตย์ ผมจึงต้องพึ่งพาวิชาบริหารจัดการ ในการจัดลำดับงานต่างๆ ค่อนข้างมาก

เรียกว่าได้ทดสอบ ทดลอง กลยุทธ์ต่างๆ ใหม่ๆ หลายรอบ มีการจ่ายออกมากกว่าที่วางแผน เพื่อตอบโจทย์ปัญหาจากข้อ 1

เช่น ปัญหาหญ้า แก้ด้วย ผ้าคลุมหญ้า ที่จบปัญหาหญ้าไปยาวๆ 3 ปี / ปัญหาการพ่นยา แก้ด้วยการพ่นเอง วางสูตรยา เป็นแบบป้องกัน ให้ครอบคลุมระยะเวลา 2 สัปดาห์ / ลงทุนเครื่องมือเพิ่มเติม เพื่อให้เบาแรง

3. การจัดการ GAP ช่วยให้เข้าใจภาพความปลอดภัยมากขึ้น ดูๆ ไปจริงๆ ก็เหมือนทำ ISO ในโรงงาน

4. ปรับแผนด้านรายได้ ผลผลิต และวางแผนสร้างความยั่งยืนมากขึ้น โดยอิงจากประสบการณ์ที่ได้สัมผัส ส่วนใหญ่จะยืดเวลาออกไป เดินช้าๆ ทีละก้าว มากกว่าจะเร่งให้สมบูรณ์เหมือนปีที่ผ่านมา

    สวัสดีครับคุณบรีส
นับถือจริงๆครับขอบอก 
ลุยเองได้ขนาดนี้
เพราะผมทำเกษตรมาสิบกว่าปี
ถ้าเรื่องพ่นยานี่  ผมให้ทีมงานทำ
ส่วนผม...แผ่นก่อนเลย
ชอบชุดป้องกันมากเลยครับท่าน
หาซื้อที่ไหนครับ  ไม่แน่ใจว่า
เป็นชุดสำหรับ clean room
หรือเปล่าครับ

[คุณบรีส ชุมแพ]

   สวัสดีครับคุณบรีส
นับถือจริงๆครับขอบอก  
ลุยเองได้ขนาดนี้
เพราะผมทำเกษตรมาสิบกว่าปี
ถ้าเรื่องพ่นยานี่  ผมให้ทีมงานทำ
ส่วนผม...แผ่นก่อนเลย
ชอบชุดป้องกันมากเลยครับท่าน
หาซื้อที่ไหนครับ  ไม่แน่ใจว่า
เป็นชุดสำหรับ clean room
หรือเปล่าครับ

สวัสดีครับพี่

จริงๆ ก็ไม่ได้อยากพ่นเองครับ 555 ไม่ใช่กลัวสารเคมีนะครับ แต่มันเหนื่อยจริง พ่นทีเดินไม่ต่ำกว่า 12  กิโลเมตร (เดินวนไปวนมาเนี่ยละ)

แต่อย่างที่ประสบปัญหาเรื่องคนงาน ผมจึงเปลี่ยนใจ มาพ่นเอง คุมเอง
จริงๆ แล้ว ชุดนี้ เตรียมไว้ให้คนงาน แต่คนงานไม่ชอบ บอกว่า ไม่ถนัด

ผมเอามาใส่พ่นดูก็โอเคนะ เดินสะดวก ไม่มีไม่ถนัด วิ่งยังได้ (ลองมาแล้ว 555 ชุดตูดขาดเลย)

ชุดผมซื้อที่ Dohome ครับ เป็นชุดกันเคมีเบื้องต้น คือ ระดับแรก ใช้กับยาฆ่าแมลงได้ แต่ถ้ากลัวก็ต้องอีกเบอร์หนึ่ง จะกันได้ดีกว่า
โดยที่ดูโฮม มี 3 ขนาด คือ M L XL ครับ ตัวผมใส่ XL ได้ แต่หัวฮูดจะครอบไม่หมด

ต้องไปหา XXL มาใช้ จะครอบเต็มหน้าจนไม่เหลือพื้นที่ (ซึ่งต้องสั่งจากร้านขายอุปกรณ์เซฟตี้เอา)

ส่วนหน้ากาก และแว่นตา ก็ที่ Dohome มี แต่เลือกขนาดไม่ได้ ถ้าเป็นร้ายขายอุปกรณ์เซฟตี้จะเลือกขนาดได้

ตัวหน้ากาก ถ้าเป็นท่อเดียวจะเบา สองท่อเขาว่ากันว่าจะหายใจสบายกว่า แต่หนักกว่า ผมลองแล้วท่อเดียวสบายๆ ครับ อย่างที่บอกวิ่งได้

ส่วนแว่นตา ดีมาก ฝ้าแทบไม่ขึ้นเลย ยิ่งตอนกลางวันเนี่ยไม่มีขึ้น ช่วงเช้ามืดที่พ่น ก็มีขึ้นบ้างนิดเดียว หายใจไปสักพัก วาวล์ก็แลกเปลี่ยนอากาศจนฝ้าหาย

รวมๆ เสื้อ 140-160 หน้ากากรวมกรอง 500-600 แว่นตา 140-160 บาท

ใช้ได้ยาว (ยกเว้นเสื้อ)

ล่าสุดผมใช้ไป คิดเป็นระยะทางเดินรวมๆ 20 กิโลเมตร (คิดเป็นเวลาก็น่าจะ 8 ชั่วโมงพอดีๆ) เป้าขาด เพราะไปวิ่ง ถ้าไม่ได้วิ่งคงไม่ขาด

นี้ก็ว่าจะไปหากางเกงผ้าร่มกันน้ำ มาสวมทับไว้ เพราะเชื่อว่า เป้าน่าจะขาดง่ายที่สุด ส่วนจุดอื่นๆ ยังดีอยู่ครับ

[yoo]

สวัสดีครับคุณบรีส
ผมเป็นแฟนติดตามกระทู้คุณบรีสมานานแล้วแต่ไม่แสดงตัวครับ เพราะชอบในแนวคิดและวิธีปฏิบัติครับ ก็จะคอยเก็บเกี่ยวความรู้ไปเรื่อยๆครับ 5555

[คุณบรีส ชุมแพ]

สวัสดีครับคุณบรีส
ผมเป็นแฟนติดตามกระทู้คุณบรีสมานานแล้วแต่ไม่แสดงตัวครับ เพราะชอบในแนวคิดและวิธีปฏิบัติครับ ก็จะคอยเก็บเกี่ยวความรู้ไปเรื่อยๆครับ 5555

ขอบคุณและยินดีครับ

มาตอบบ้างก็ดี เจ้าบ้านไม่เหงา 555

ช่วงนี้งานยุ่งครับ

เลยไม่ได้มาโพสต์ ในบ้านเกษตรพอเพียง แต่ในเฟสบุ๊ก มันง่ายกว่า ถนัดกว่า ก็ยังอัพเดตบ้างเรื่อยๆ ติดตามได้ทั้งสองช่องทางครับ

[คุณบรีส ชุมแพ]

หายไปนานเลย

ช่วงนี้ยุ่งกับการเตรียมกระบวนการ หลังการเก็บเกี่ยว มะกรูดครับ

ฝันกำลังจะเป็นจริง เงินจากการเกษตรก้อนแรกกำลังเข้า

เลยเหนื่อยหน่อย เพราะต้องวางกรอบรูปแบบการทำงานให้ได้ ชัดเจน เพื่อวันข้างหน้าเราให้คนงานดำเนินการตามนี้ ต่อไปเราก็สบายละ ได้เงินน้อยหน่อย แต่เป็น Passive Income ของแท้ (แปลง่ายๆ ว่า อยู่เฉยๆ ก็ได้เงิน 555)

กระบวนการที่ว่าเริ่มจาก
1. การจัดการด้านป้องกันศัตรูพืช ผมศึกษาอ่านบททดสอบ ผลวิเคราะห์ห้องแล็บ ของสารเคมีแต่ละตัว เอาให้รู้ลึกๆ ว่า แต่ละตัวทำงานอย่างไร แล้วมาวางแผนเป็นตารางการป้องกัน กำหนดปริมาณสาร การผสม การหมุนเวียนสาร การควบคุมระยะเวลาปลอดสาร

ผลลัพธ์ที่ได้ใบมะกรูดและมะนาว สวยขึ้นมาก เรียกว่าใบเกิดใหม่ มีเสียหายจริงๆ แค่ 10% เท่านั้น

ลำดับต่อไปคือ การจัดการเรื่องต้นทุน ต้องวางแผนตัวยาที่มีราคาเทียบกับปริมาณที่ใช้แล้วถูกเป็นหลัก

2. การจัดการหลังการเก็บเกี่ยว จุดนี้ ผมเน้นการเรียนรู้ ทักษะคนงาน บ่อยครั้งคนงานบอกว่าทำได้ๆ แต่เอาจริงๆ ทำไม่ได้ ผมจึงเปิดเวทีให้เขาลุยก่อนเลย บางคนเห็นผลผลิตที่ตัดมาทิ้งแล้ว บอกว่าเสียดาย แต่เพื่อความยั่งยืน การปล่อยให้เขาตัด ทำให้เรารู้เลยว่าใครเก่งใครไม่เก่ง ในอนาคตเราต้องตัดใบขายกันทุกอาทิตย์ ต้องไว้ใจได้ ต้องเชี่ยวชาญ การทดสอบนี้จึงเป็นเหมือนการค้นหาผู้นำในคนงานอีกที ว่าใครควรจะเป็นตัวแทนในการกำกับ ควบคุม และถ่ายทอดงานต่อให้เราได้

สองเราจะได้เรียนรู้ประสิทธิภาพจริงในพื้นที่จริง ว่าการตัดใบแต่ละครั้ง ได้กี่กิโลกรัม ใช้เวลาเท่าไร ข้อมูลเหล่านี้คือ ข้อมูลที่ต้องใช้เพื่อการปรับปรุงทั้งนั้น
ถ้าคนงานไม่มีประสิทธิภาพ ได้งานน้อย เราก็จะเสียต้นทุนสูง นั้นเอง

จากนั้นก็เรียนรู้การแพ็ก การดูแลรักษาอย่างไรให้สด ถึงมือลูกค้าของเรา

งานนี้ลองสินค้าหลายๆ แบบ หลายๆ วิธีการเก็บรักษาแล้ว แพ็กใส่รถวิ่งลงมา กทม. เพื่อดูว่าแบบไหนดีที่สุด แม้อ่านมาแล้วก็ตาม ก็ควรต้องทดสอบเอง ผลที่ได้คือ แบบตามหนังสือนั้นละ 5555

[คุณบรีส ชุมแพ]

พัฒนาการของมะกรูด 0-9 เดือน พร้อมตัดตั้งลำ เตรียมขายใบครั้งแรก รวมระยะเวลาลงทุนจนถึงได้เงินครั้งแรก 1 ปี
นี้คือ ข้อเท็จจริง จากการลงทุนปรับปรุงดิน เตรียมพื้นที่ วางระบบน้ำ ลงต้นกล้า บำรุงเลี้ยงดู ศึกษานิสัยใจคอ ปรับแผนตามสภาพความเป็นจริง
นอกจากเงินลงทุนครั้งแรกแล้ว ตลอดระยะเวลา 9 เดือน มีรายจ่ายต้องออกตลอดเป็นค่าปุ๋ย ค่าไฟฟ้า ค่ายา ค่าแรงงาน รวมๆ ไม่น้อยกว่าเดือนละ 7000 บาท
ทำไมค่าใช้จ่ายเหล่านี้บางคนสูง บางคนต่ำ เพราะแต่ละคนก็มีปัญหาไม่เหมือนกัน การแก้ปัญหาแต่ละเรื่อง ก็มีหลายรูปแบบ
ดังนั้นหากคิดจะลงทุนมะกรูดตัดใบ อย่างน้อยควรต้องมีเงินหมุนเวียนสำหรับ 1 ปี คิดง่ายๆ เผื่อเหลือดีกว่าเผื่อขาดคือ ไร่ละ 5000 บาทต่อเดือน เป็นระยะเวลาอย่างน้อย 1 ปี
------------------------------------------
อ่านๆ แล้วเหมือนเป็นพืชที่ลงทุนสูง ใช่ครับ ลงทุนสูง รายได้สูงไหม ...หาตลาดดีๆ ก็สูง แต่รายจ่ายก็สูงตามเป็นเงา เหลือกำไร เป็นมาร์จิ้น 10-20%
มันก็เพียงพอ...อยู่ได้...มีความสุข

[คุณบรีส ชุมแพ]

ทำไมต้องตัดยอด

สำหรับการปลูกต้นไม้จำนวนมาก เป็นสวนเป็นฟาร์ม คงจะเหนื่อยไม่น้อยหาก วันนี้ต้นนี้แตกยอดใหม่ วันพรุ่งนี้อีกต้นแตกยอดใหม่ อีกห้าวันอีกต้นแตกยอดใหม่ กระจัดกระจายไปทั่วทั้งแปลง
ถ้าเราฉีดพ่นยาเพื่อป้องกันก็คงต้องฉีดเป็นกลุ่มๆ ก้อนๆ หรือฉีดพ่นมันหมดแปลง ...คำถามคือ เปลืองต้นทุนหรือไม่...
การตัดยอด จึงเป็นการบังคับให้ต้นไม้แตกตาพร้อมๆ กัน เพื่อให้ง่ายต่อการจัดการ การวางแผนการผลิตและป้องกันต่างๆ
นอกจากนี้ธรรมชาติต้องการความอยู่รอด โดยมากเมื่อมีการแตกหักของกิ่ง (หรือการตัดยอด) ต้นไม้จะปรับตัวสร้างกิ่งใหม่ มากกว่ากิ่งเดิม เพื่อรักษาชีวิต
สำหรับมะกรูด มะนาวก็เช่นกัน เมื่อเราตัดยอดแล้ว กิ่งใหม่ที่แตกขึ้นมา จะแตกมากกว่าเดิม ซึ่งหมายถึง ผลผลิตและการเติบโตของต้นไม้ที่ใหญ่ขึ้น สะสมอาหารได้มากขึ้น
ถ้าขายใบ เราก็ได้ใบมากขึ้น
ถ้าขายผล เราก็ได้ทรงพุ่มที่ใหญ่ขึ้น ซึ่งพร้อมสำหรับการสะสมอาหารและส่งผลต่อกิ่งที่แตกตาดอกได้มากขึ้นนั้นเอง
ปล. จากภาพ 1 อาทิตย์หลังจากตัดกิ่ง ยอดอ่อนก็แย่งกันเติบโต เต็มสวนพร้อมๆ กัน




นี่ภาพปัจจุบัน ตัดตั้งลำแล้ว ด้านหน้าอายุ 15 วัน ด้านกลาง ตัดตั้งลำอายุ 7 วันน ด้านหลัง มะนาว 555

[สิทธิเดช - ไร่น้ำทิพย์]

เข้ามาทักทายครับ ^^

[thanuthong]

แวะชมและให้กำลังใจครับ

[บุหงา_อยู่ดีกินหวาน]

สวนเป็นยังไงบ้าง อัพเดทด้วยครับ

[andrew]

สวัสดีคุณบรีส อยากเห็นมะกรูดในสวน ภาพหายไปหมดเลย สงสัยใช้เฟสบุ๊ค ภาพหายเหมือนกันเลย

[ชีวิตอิสระ]

สวัสดีค่ะ

เพิ่งเข้ามาอ่านได้เพียง 1 หน้าที่คุณบรีส เขียนไว้ เนื้อหาแนวคิดดีมากน่าติดตามค่ะ ดูแล้วครบเครื่องแนวการบริหารจัดการ
ขอบคุณสำหรับการแบ่งปันแนวคิดค่ะ

ขอไปอ่านต่อแล้วกัน

[คุณบรีส ชุมแพ]

สวัสดีครับ

หายตัวไป เพราะงานเยอะครับ 555

แล้วทุกอย่างมันเริ่ม นิ่ง คือ ไม่ได้มีอะไรพัฒนาใหม่ เลยไม่ได้มีอะไรเล่าครับ

ปัญหา ที่เจอ ก็ยังเจออยู่ครับ สู้กันไป เรียนรุ้กันไป

-----------------------------------------
สาเหตุปัญหาหลักๆ ตอนนี้ คือ การจัดสภาพแวดล้อม ยังไม่ดีพอครับ อยู่ในดงของการใช้เคมี การเผา ทำให้ แมลงหนีมาอยู่ในสวน

หนอนไม่ค่อยมีเท่าไร เพราะนกช่วยทานเยอะ

แต่พวก ไร เพลี้ย ต้องพึ่งพา แมลงกลุ่มอื่นๆ ซึ่งตอนนี้ผมเลยต้องยอมให้เสียหาย เพื่อสร้างสภาพแวดล้อม สร้างระบบนิเวศ ให้แมลงจัดการแมลง

เราจะได้ลดการใช้เคมีได้

ทำให้ ใบ ขายไม่ได้ แต่ก็พอจะขายกิ่งพันธุ์ ขายลูกได้บ้างครับ

-------------------------------------------
ภาพลิงก์จาก FB จริงๆ ครับ 555

เลยหายหมด ทาง FB เขาคงไม่อนุญาตให้ เอามาโพสต์ต่อกระมัง



ขอบคุณทุกท่านครับที่ยังติดตาม

[Boonyang]

เข้ามาให้กำลังใจพี่เจ้าของกระทู้ครับ ขอบคุณที่นำเรื่องราวดีๆมาแชร์ครับ