สวนเกษตรโชคดีชุมแพ - สวนในแนวคิด สั่งได้ ลดได้ ยั่งยืน (สารบัญหน้าแรก)

[@konhimdoi]

ถึงหญ้าจะเยอะ เกิดจากดิน

สุดท้ายเขาก็กลับสู่ดิน
[/quote]

สวัสดีครับ ขออนุญาตมาแอ่วดูสวนมะนาว  อลังการมาก  ได้ความรู้เพียบครับ


       》》  ถึงหญ้าจะเยอะ เกิดจากดิน....สุดท้ายเขาก็กลับไปสู่ดิน《《

วลีเด็ด สะกิดใจ เตือนสติได้อย่างดี   ขอบคุณสำหรับความรู้ที่แบ่งปัน ด้วยแนวคิด วิถีทาง
และวิธีทำ  สวนแห่งนี้ความสำเร็จ อยู่ไม่ไกลครับ

[ไม่หมู]

ถ้างั้นอีกนิด  หญ้าที่ไร่เยอะมาก  ช่วยมาเอามันออกไปสู่ดินที่อื่นที  รู้สึกว่ารกเกินไปแล้ว (ท่วมหัวม้า  ท่วมหางหมาเลย) 5555555  เอาฮานะคะ   เย้ๆ  กลับมาแล้ว  มาติดตามคือเก่า

[pook_kkf]

มาให้กำลังใจครับ   
อยากบอกปัญหามีไว้แก้ไข 
และทุกปัญหาคือครูของเราดีๆนี่เอง  เค้าก็แค่แวะมาทดสอบเรานิดหน่อย
เมื่อเราแก้โจทย์ได้  เค้าก็จะก็จะจากไปเอง
(ส่วนจะกลับมาเยียมเยือนใหม่อีกรอบหรือไม่ขึ้นอยู่กับแต่ละท่านจะแก้โจทย์ได้ดีแค่ไหน ) สู้ๆ
     
 

[คุณบรีส ชุมแพ]

วันก่อน เพื่อนของลูกชาย ไปเที่ยวฟาร์ม เดอ รัก

ถ่ายภาพมา ผมเห็นแล้ว อดสงสัยไม่ได้

อยากรู้ว่า ถ้าจะทำสระน้ำให้ใสได้ขนาดนี้ ต้องทำอย่างไรบ้าง



ขอบคุณภาพสถานที่ของฟาร์มเดอรัก ด้วยนะครับ

โดยขนาดในภาพคือ บ่อลึก 3.5 เมตร ขนาด 3 ไร่

ส่วนที่ผมต้องการขุดคือ บ่อลึก 1-2-4-6 เมตร เรียงไล่ความลึก และขนาดบ่อประมาณ ครึ่งไร่ ที่ต้องการทำให้ใสขนาดนี้ ส่วนบ่ออื่นๆ ไม่ต้องใสมาก เพราะเลี้ยงปลา

[ไม่หมู]

สังเกตุจากภาพ  เหมือนพื้นบ่อจะเป็นทรายเลย  

พื้นเป็นดินครับ ในเว็บบอกว่า เป็นโคลนที่เก็บมาเพื่อให้เด็กๆ ได้ปั้นกัน ที่มันฟุ้งเพราะเด็กๆ คงว่ายผ่าน แล้วขอบๆ คงจะไม่ได้ลึก 3.5 ที่ลึก 3.5 น่าจะเป็นช่วงกลางถึงปลายอีกด้าน

ผมมองว่า ตัวที่ทำให้ใสคือ พืชน้ำที่อยู่ด้านล่างนั้นละ

[บ่าววี-สวนแห่งฝัน]

น้ำมันช่างใส น่าลงเล่นจริง ๆคับ  

แม่นแล้วท่าน ที่อยากได้ก็เพราะมันใส จนน่าลงเล่นนี้ละ มีบ่อแบบนี้ขนาด ครึ่งไร่ อยู่ข้างบ้าน คงจะสุขใจไม่น้อย

ว่ายน้ำได้ สูบน้ำมาใช้งาน ก็ดูเหมือนน่าจะกรองน้อยมาก (อาจกรองแค่เรื่องเชื้อโรค)

[คุณบรีส ชุมแพ]

ไม่รู้เพราะเครียด มีงานเยอะ มีอะไรให้ทำเยอะ หรือเวลามันเดินเร็วกันนะ 555

มะนาวต้นทดสอบที่บ้าน แตกตาใบใหม่อีกรอบแล้ว

เมื่อวานเลยจัด สูตร 1-4-7 รอบแรกไป

ความจริงๆ ก็แทบไม่มีเพลี้ยใดๆ แล้ว เท่าที่เห็นก็มีแค่ไม่กี่ตัว แต่เพื่อเรียนรู้กระบวนการป้องกัน จึงต้องทำตามสูตร

ซึ่งประสบความสำเร็จมา 2 รอบแล้ว

ตอนนี้ที่อยากรู้ คือ เราจะรู้ได้อย่างไร ว่า มะนาวเก็บสะสมอาหารจนเพียงพอแล้ว

คำถามที่เกิดเพราะ การทำมะนาวนอกฤดู ความจริงแล้ว ทำได้ทุกเวลา ดังนั้น ถ้าเราเข้าใจ จนสามารถแบ่งให้เก็บมะนาวได้ทุกๆ เดือน ก็คงจะดี

คนงานในสวน ก็จะมีงานทำตลอดปี เราก็จะมีรายได้เพียงพอจะจ้างตลอดปี ความยั่งยืนก็จะเกิด ความมั่นคงก็จะเกิด


--------------------------------------------------------------

ข้าวในสวน ก็กำลังตั้งท้อง อีกไม่นาน ก็เกี่ยวได้ คนงานขอลา ไปเกี่ยวข้าวกันหมด

พอเกี่ยวข้าวเสร็จ งานต่อไปในสวนเกษตรโชคดีชุมแพ มีตรึม

1. ทำปุ๋ยหมักสูตรแม่โจ้ จากฟางข้าว ทั้งหมด
2. ไถกลบดินนาข้าวทั้งหมด ลงปอเทือง (คราวนี้ไม่น่าพลาดอีกแล้ว)
3. จ้างรถขุด มาขุดบ่อน้ำ ขนาด 2 ไร่ นำดินที่ได้ ถมที่บริเวณที่จะปลูกบ้าน
4. โรยหิน ซ่อมปรับถนน ใหม่ หลังเป็นหลุมบ่อ จากฤดูฝน

หลังไถกลบปอเทือง ก็ต้องทิ้งหน้าดินไว้อีกเล็กน้อยเพื่อฆ่าเชื้อโรคต่างๆ ยามหน้าแล้ง

[Buaroeynop]

วันก่อน เพื่อนของลูกชาย ไปเที่ยวฟาร์ม เดอ รัก

ถ่ายภาพมา ผมเห็นแล้ว อดสงสัยไม่ได้

อยากรู้ว่า ถ้าจะทำสระน้ำให้ใสได้ขนาดนี้ ต้องทำอย่างไรบ้าง



ขอบคุณภาพสถานที่ของฟาร์มเดอรัก ด้วยนะครับ

โดยขนาดในภาพคือ บ่อลึก 3.5 เมตร ขนาด 3 ไร่

ส่วนที่ผมต้องการขุดคือ บ่อลึก 1-2-4-6 เมตร เรียงไล่ความลึก และขนาดบ่อประมาณ ครึ่งไร่ ที่ต้องการทำให้ใสขนาดนี้ ส่วนบ่ออื่นๆ ไม่ต้องใสมาก เพราะเลี้ยงปลา

คิดว่าพื้นสระน่าจะเป็นดินมาร์ลหรือพวกดินสอพองนะครับ ถ้าแถวๆ บ้านเราก็พบที่ห้วยยาง คอนสาร น้ำผุดทัพลาว แถวนั้นครับ มีสภาพใกล้เคียงกัน

[คุณบรีส ชุมแพ]

ตามที่เคยเขียน เคยฝันไว้ ว่า ถ้าได้ไปอยู่สวนเต็มตัวเมื่อไร เวลาว่าง จะอุทิศให้กับการพัฒนาโปรแกรม เพื่อบริหารจัดการสวน ไว้แจกจ่ายใช้งาน

วันนี้นั่งเล่นๆ เว็บไปเรื่อยๆ เจอเว็บน่าสนใจ

http://www.agrivi.com/

เป็นระบบบริหารจัดการฟาร์ม ครบวงจร ฟังก์ชันดีมาก

แต่ตัวฟรี ยังทำอะไรไม่ได้มาก ต้องเสียเงิน อย่างเดียวถึงจะได้ครบถ้วน

สำหรับผม ถือเป็นระบบที่คิดไว้เลย มีคนทำแล้ว ไม่เป็นไร เราปรับให้เหมาะกับเมืองไทย ดีกว่า

ถ้าใครสนใจ ลองเอาไปเล่นได้ครับ สิทธิ์ฟรี ทำอะไรได้เยอะเหมือนกัน

แต่เอาไปวิเคราะหห์ต่อยอดต้องเสียเงิน หรือระบบคาดคะเนต่างๆ ต้องเสียเวลา

[ไม่หมู]

.......หนูจะรอนะคะ.......... โปรแกรมการบริหารจัดการฟาร์ม  ดูแล้วตามลิงค์  น่าสนใจมากค่ะ  ปราชญ์ชาวบ้าน ก็มีระบบการคิดคล้ายๆ กัน  แต่ขาดระบบการบริหารจัดการที่เป็นระบบ  และการบันทึกที่เป็นขั้นเป็นตอน...  แต่อาศัยที่ภูมิปัญญา และความรู้ที่สั่งสมกันมานาน  แต่ที่กล่าวมาไม่ได้ว่าแบบชาวบ้านเราไม่ดีนะคะ   ดีค่ะ  แต่คนรุ่นใหม่ๆ  นำมาใช้ได้ยาก  เพราะถ้าไม่ได้ลงไปศึกษาหรือทำเองพูดง่ายๆ  ก็มันไม่ใช่สูตรคณิตศาตร์นี่นา  ที่จะได้มีทฤษฎี  และการพิสูจน์สูตร 55555  แล้วใครๆ  ก็เอาไปทำกันได้ ก็ว่ากันไป  เช่นเรื่องน้ำฝน  เราเป็นเกษตรยุคใหม่  นับฝนตามฤดูฝน  หรือตามพยากรณ์อากาศ   แต่ชาวบ้านบอกว่า  ถ้าต้นสาบเสือไม่ออกดอก  ก็ยังไม่หมดฝน   ปลูกไปเถอะ  ไม่ต้องกลัวจะไม่มีฝน  จากประสบการณ์การเป็นเกษตรมา  ก็จริงนะคะ  เรื่องนี้  และเรื่องรังมด  เรื่องการขนย้ายรังของมด เก้าลอเก้า.... 
   ...  คิดคึก คึก  หมายถึงนึกสนุกๆ   ถ้าเอาเรื่องแบบบ้านๆ  มาทำให้เป็นระบบ  เขียนให้เป็นสูตรก็ว่าไป  ก็ดีนะ 55555555555555  ....  แล้วเอาไปขายให้ฝรั่งอีกที  อิอิ ....

[คุณบรีส ชุมแพ]

คุณไม่หมู เปิดประเด็นไว้ในกระทู้ตัวเอง

ผมอ่านแล้วก็นึกถึง เลยอยากจะแบ่งปัน

เรื่องราวเกี่ยวกับ การสร้างครอบครัวจากศูนย์ จนประสบความสำเร็จ

เรื่องราวของ ตระกูลผมเองครับ

---------------------------------------------
อากงผมฝั่งพ่อ มาเมืองไทย เป็นจับกัง คนงาน ต่อสู้ เก็บเงิน จนสร้างร้านค้าเล็กๆ ขยายจนเป็นร้านค้าที่ใหญ่อันดับต้นๆ ใน ท่าดินแดง มี 4 คูหา ถ้าเทียบสมัยนี้คือ ห้าง คู่แข่งของอากง คือ ร้านค้าต้นตระกูลของเซ็นทรัลครับ มีแค่ 2 คูหา ... ถามว่าขายดียังไง ขายดังแค่ไหน เอาเป็นว่า เป็นผู้จำหน่ายเครื่องสำอางค์ Tellme อันดับ 1 ของประเทศ

แต่บังเอิญ ลุงผม ไปเรียนไต้หวัน ได้เห็นอุตสาหกรรมผ้า ได้เห็นเครื่องจักร จบมากลับเมืองไทย จึงเอาเงินทุนมาลงก่อสร้างโรงงาน แล้วสุดท้าย ร้านค้า "วันชัยสโตร์" ก็ปิดตัวลง จากท่าดินแดง ธุรกิจต้นตระกูลฝั่งพ่อ จึงเริ่มต้นที่อุตสาหกรรมสิ่งทอ...

แล้วขยายต่อไปหลากหลาย ธุรกิจบันเทิง ธุรกิจประกันภัย ธุรกิจพลาสติก ธุรกิจโรงพยาบาล ธุรกิจการสื่อสาร
ในรูปแบบผู้ริเริ่มบ้าง ผู้ร่วมทุนบ้าง เจ้าของบ้าง ....

แต่เศรษฐกิจปี 40 ก็ทำทั้งหมด พังลงมาหมด ...ตอนนั้นใครบอกคนรวย ล้มฟูก บ้านผมนี้ละ ล้มกระแทกหิน มีหนี้ให้ชดใช้อีกหลายร้อยล้าน ถึงทุกวันนี้จ่ายหมดหรือยังก็ไม่รู้...(ผมมันรุ่นหลาน)

ส่วนฝั่งแม่ รวยมาก่อน ทำธุรกิจระหว่างประเทศคือ ไทยกับจีน จนตั้งรกรากที่เมืองไทยได้ ก่อนสงครามโลก ค้าขายน้ำตาล แต่พอเกิดสงครามญี่ปุ่นยึดเรือเดินสมุทรไปหมด อากงผมหมดตัว เริ่มนับหนึ่งใหม่ แต่แม่เล่าว่า สภาพจิตใจแย่มาก ได้แต่ทำงานเลี้ยงชีพไปวันๆ

มีร้านค้าเล็กๆ แถวๆ ท่าดินแดง (พ่อแม่ผมถึงได้เจอกัน) ไม่ร่ำรวยเหมือนฝั่งพ่อ

... ฟังแค่นี้เอาเป็นน้ำจิ้มก่อน ฟังแล้วน่าสนุกไหมละครับ 555

ไว้ว่างๆ ผมจะเขียนสั้นๆ ถึง กลยุทธ์ในการทำธุรกิจของตระกูลผม ที่ผมได้ยินได้ฟังมา มีเยอะมากมาย เรียกว่า เขียนเป็นคำภีร์ได้เลย ประสบความสำเร็จได้อย่างไร ล้มเหลวได้อย่างไร ตระกูลผมเจอบทเรียนมาหมดแล้วครับ...

ผมเองก็เห็นมาตลอดชีวิต โชคดีหรือโชคร้ายก็ไม่รู้ พ่อผมมีนิสัยออกแนว "พอเพียง" ท่านไม่ได้ขี้เกียจหรือรักสบาย แต่ท่านชอบใช้ขีวิตสมถะ มากกว่า บ้านผมเลยเป็นครอบครัวเล็กๆ พอมีพอกิน อยู่ในตระกูลใหญ่

และเหตุนี้ ตลอดชีวิต ผมเลยใฝ่ฝันอยากจะเป็นให้ได้อย่าง ลุงของผม ที่สร้างเนื้อสร้างตัว จนทำให้ตระกูลเติบใหญ่

[ไม่หมู]

เป็นกำลังใจให้นะคะ  หนูก็จะรออ่านตลอดๆ  แฟนคลับ

[สิทธิเดช - ไร่น้ำทิพย์]

ได้อ่านเรื่องราวที่เป็น introduction อย่างนี้..

ปูเสื่อรอเลยครับ..


ขอบคุณครับ บางเรื่องเล่าได้ บางเรื่องเล่าไม่ได้ เลยต้องคิดพิจารณาดีๆ

[คุณบรีส ชุมแพ]

ว่าแล้วก็เล่าสักนิด

กลยุทธ์ ชิงเงินสด ตัดกำลังซื้อ

กลยุทธ์นี้ มีใช้กันมากมาย

สมัยต้นตระกูลของผมยังเปิดร้านวันชัยสโตร์ อาแปะ(คุณลุง) ท่านเล่าให้ฟังว่า มีคนมาขอซื้อของ เราบอกราคาไป เขาต่อราคามา เป็นราคาทุน...

อาแปะถามผม ในวันนั้นตอนยังเด็ก ว่า เป็นลี้อๆ จะขายไหม

ผมบอกว่า "ไม่ขาย... ขายทำไม ไม่ได้กำไร"

อาแปะบอกว่า "ลี้อ หารู้ไม่"

"จำไว้ว่า ถ้าเราไม่เสียเปรียบ ขายได้ขาย"

บ่อยครั้งกำไร ไม่ได้มาในรูปแบบของตัวเงิน

การขายครั้งนั้น ได้อะไร
1. ได้ลูกค้า ซื้อใจลูกค้า ลูกค้าไป บอกปากต่อปากว่า ร้านของเราขายของถูก
2. ได้เงินสด ของมันอยู่ของมัน มันไม่สร้างประโยชน์อะไรเลย แต่เมื่อมันเปลี่ยนกลับมาเป็นเงินสด เรายังเอาเงินสดไปเปลี่ยนแปลงหรือบริหารใดๆ ได้ อาจสร้างประโยชน์ได้มากกว่ากำไรที่สินค้านั้นจะทำให้ได้ก็เป็นได้
3. ได้ตัดหน้าคู่แข่ง การที่ลูกค้าจ่ายเงินให้เรา อำนาจในการซื้อของลูกค้า จะลดลง หรือหมายถึง ต่อให้เขาไปร้านคู่แข่ง เขาก็มีเงินที่จะจ่ายให้คู่แข่งเราน้อยลง
4. ได้เคลียรของ ลูกค้าชอบของใหม่ๆ มากกว่าของเก่า เราเก็บไว้ยิ่งนานวันยิ่งเก่า บางครั้งของบางอย่าง อาจไม่กำไร ก็ต้องขายไป เพื่อซื้อของใหม่ๆ มาแทน

แล้วถ้าไม่ขาย เสียอะไร
1. เสียลูกค้า สุดท้ายลูกค้าจะไปอีกร้าน แล้วอาจซื้อในราคาที่แพงกว่าหรือเท่ากับราคาที่ร้านเราเสนอ ลูกค้าเขาก็ยอมซื้อ เพราะไม่มีใครเดินไปเดินมา ให้เสียเวลา
2. ร้านคู่แข่ง ได้ทั้งเงินทุนคืน ได้ทั้งกำไร
3. ของยังคงจมอยู่ในร้านเรา เก่าไปเรื่อยๆ

..........

[บ่าววี-สวนแห่งฝัน]

เป็นบทความที่กินใจพ่อค้า อย่างผมมากคับ

[คุณบรีส ชุมแพ]

ผมเป็นคนใช้เวลาคุ้มค่าที่สุดคนหนึ่ง (ชื่นชมตัวเอง...ยอมรับครับ 555)

สมัยมหาลัย เพื่อนๆ เรียกผมว่า "ไอ้มนุษย์ 25 ชั่วโมง"

คือ มันใช้เวลาคุ้มค่ากว่าคนอื่นๆ เยอะ 555

ผมใช้ชีวิตแบบนี้จนเป็นนิสัยเลยครับ ทุกวันนี้ก็ยังคงดำเนินชีวิตแบบใช้เวลาคุ้มค่า

ไม่เว้นแม้เรื่อง การเกษตร

ผมเกลียดมากกับการเสียเวลาเดินทาง ดังนั้นผมจึงชอบขับรถในเวลากลางคืน

อาจด้วยการใช้ชีวิตแบบนี้มานาน ผมจึงสบายๆ กับการใช้ชีวิตเกิน 24 ชั่วโมง โดยไม่พัก

โดยมากผมจะออกเดินทางจากบ้านตอนตีสอง ก่อนเดินทาง ผมจะรีบนอนตั้งแต่สามทุ่ม เท่ากับ ผมได้นอนแล้ว เกือบๆ 5 ชั่วโมง

เป็นเวลานอนพักของผู้ใหญ่ปกติ

บางคนเป็นห่วง คิดว่าผมจะนอนไม่พอ... ลองถามตัวเองว่า ทุกวันนี้นอนกันกี่ชั่วโมงละ

จากตีสอง ผมขับรถเดินทางจน ง่วงอีกรอบ โดยมากก็จะเกือบๆ เช้าพอดี ก็จะจอดรถนอนพัก 20-30 นาที แล้วค่อยเดินทางต่อ ถึงสวนก็ 7-8 โมง

เริ่มงานในสวนจน หมดแสง ก็ 6 โมงเย็น

แล้วผมก็จะออกเดินทางกลับทันที บางคนบอกทำไมไม่นอนพักแล้วค่อยเดินทางวันรุ่งขึ้น

จากทุ่ม ผมถึงบ้านไม่เกินตีหนึ่ง ผมนอนตื่นสายๆ สักแปดโมง ก็เท่ากับผมพักผ่อนได้กำลังดี

ผมยังใช้ชีวิตปกติเหมือนคนอื่นๆ ได้ แต่ถ้าผมนอนพัก ผมอาจสบาย แต่ผมก็เสียเวลา 1 วันเต็มๆ ไปกับการขับรถ ที่ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลย ...

จริงๆ ทางออกมีอีกทางคือ การนั่งรถ บขส.

แต่ดูจากสัมภาระแล้ว คงต้องมีบ้านพัก สร้างไว้ก่อน ถึงจะนั่งรถ บขส. ขึ้นๆ ลงๆ ได้

----------------------------------------------------

ที่เล่าไม่ใช่อะไรครับ บันทึกไว้ ว่า ณ วันนี้ คิดแบบนี้...

วันข้างหน้า สภาพร่างกายเปลี่ยน คงคิดอีกแบบหนึ่ง...